انسان می­ بایست به دنبال کشف کانون آرامش در درون خود باشد. فطرت بی­ نهایت طلب انسان فقط با اله­ی که از جنس خود اوست، آرام می گیرد. ممکن است الهِ دیگری برای مدتی کوتاه، جایگزین اله اصلی شود ولی باز انسان درمی­یابد که گمشده­ ای که در پی آن بوده، نیافته؛ و باز سرگردانی و تحیّر. تنها یک اله بی ­نهایت است که به انسان آرامش می ­دهد و می­ تواند با آن پیوند برقرار کند و آن ذات اقدس الهی است.

هر مقدار انس با الله، معنویت، آخرت، آسمان بیشتر باشد، از سطح آرامش بالاتری برخوردار است. ظرفیت روح بی­ نهایت انسان زمانی به تکامل می­ رسد که ظرف آن با چیزی هم سنخ خود پر گردد و مصداق حدیث ائمه معصومین علیه السلام است که می ­فرمایند: «خداوند برای هر چیز حدّی گذاشته (که اگر از آن حدّ بگذرد ضرر دارد) غیر یاد و انس با خداوند تبارک و تعالی».

استاد محمد شجاعی