پازل زیبای اندیشه دینی

علی «علیه‌السلام»: «الغفله فقدٌ»؛ غفلت، راه گم کردن است.

افزایش سطح غفلت، سبب فاصله گرفتن از حیات حقیقی و انسانی می‌گردد، به طوری که چنین کسی، از نگاهِ خداوند، فاقد حیات محسوب می‌گردد.

زیرکی و دوراندیشی که درست نقطه‌ی مخالف غفلت‌اند از خصوصیات انسانی می‌باشند که حتی لحظه‌ای از سه معشوقِ انسانی خود دست نکشیده و از آنان غفلت نمی‌گردد.

اما چگونه می‌توان اهل غفلت نبود؟ برای این منظور باید دائماً از دلهایمان مراقبت کنیم تا مبداءِ میل آن تغییر نکرده و جهتِ حرکتش تغییر نکند. مراقبت از حرکت دل، به معنای حفظ تعادلِ معشوق‌ها در حرکت به سوی الله است. باید هوشیار باشیم تا حتی یک لحظه در این مسیر، معشوقی جایِ سه معشوقِ اصلیِ ما را نگیرد.

همه ما در این مسیر حتماً با معشوق‌های چشمک‌زنی مواجه خواهیم شد که گذرگاه‌های آزمون‌ِ ما خواهند بود.

مهم آن است که قلب ما در برخورد با این معشوق‌ها، راه را گم نکند.

استاد محمد شجاعی/بحث غفلت