↩️همان‌طور كه حضرت زهرا(س) با توجّه و عشق به ?قرآن? نوراني مي‌شوند، 

↩️همان‌طور هم با عشق به ?كربلا? نوراني مي‌شوند،

❗️نه از آن جهت كه امام حسين(س) فرزند اوست –
?اين خانواده نشان دادند كه به‌جز خدا، به چيز ديگري تعلّق ندارند-

?بلكه از آن جهت كه عشق به اباعبدالله(ع)
✔️ قوّت قلب
✔️و غذاي روحاني جان
✔️ و جهت‌دادن منطقي عواطف انساني است
✔️عشق به چيزي كه شايستگي عشق‌ورزي دارد،

? اهل‌البيت عموماً مصيبت‌هايشان را مخفي مي‌كنند،
?امّا در مورد كربلا همه تلاششان اين است كه مردم كاملاً به زواياي آن، آگاهي و توجّه داشته باشند،
?زيرا كربلا جزء ?حيات بشر? است و ائمه مأمورند كه بشريت را به حيات واقعي هدايت كنند.

⁉️آيا اين عرف جنگ است كه فرمانده سپاه بيايد و به لشگريان دشمن خطاب كند: «آيا كسي هست كه مرا ياري كند؟» يا اين‌كه مسئله چيز ديگري است.

✅حضرت در پيش‌از ظهر روز عاشورا به دشمن خطاب مي‌كند: «آيا همين كه پيامبر خدا(ص) فرمودند: حسن و حسين دو سيّد بهشتند، كافي نيست كه با من نجنگيد؟!».
‼️عجب! يعني واقعاً حضرت مي‌خواهد از اين مخمصه خلاص شود!
❗️اگر اين‌طور بود كه يك كلمه مي‌گفت حاضرم با يزيد بيعت كنم و قضيه تمام مي‌شد.

⁉️ آيا مسئله اين است يا مسئله
◀️نمايش انسانيت است در جبهة حق
◀️ و به‌كارگيري همة ابزارهاي نمايش انسانيت و عاطفه،
◀️ تا صحنة كربلا، آن‌چنان زيبنده شود
◀️كه تا بشر، بشر است بتواند بدان عشق ورزد و از آن ✨نور✨بگيرد و هدايت شود؟

⚠️بارها حضرت به دشمن مي‌فرمود: آيا دليل و حجّـتي داريد كه با من بجنگيد؟
❓آيا حضرت ترسيده بودند
❓ يا مي‌خواستند اين را به نمايش بگذارند كه؛
❗️در جبهة دشمن همة خيانت‌ها و در جبهة امام همة اتمام حجّت‌ها عملي گشت!!! 

?منبع:کتاب نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه