?مرحلة بعدي، مرحلة عقل و فهم است

? كه مسئله را فقط از نظر عقلي بررسي مي‌كنيم
? و متوجّة حقّانيت جبهة اباعبدالله مي‌شويم كه كار ارزشمندي است
?و مسلماً حركت حضرت اباعبدالله حركتي است عقلايي

❎ ولي امام همة ابعاد انساني خود را در كربلا به نمايش گزاردند و از ما هم انتظار دارند با همة ابعادمان حركت ايشان را بنگريم.

?مرحلة بالاتر از عقل در فهم حقايق، مرحلة عشق و عرفان است.
⬅️ عرفان فوق برهان است،
⬅️يعني عرفان ادراك مقدّس فوق عقل است
⬅️و عشق از اين‌جا شروع مي‌شود.

? عقل، انسان را بي‌قرار و شيدا نمي‌كند،
? ولي نردبان خوبي است كه اگر درست از آن عبور كنيم به عشق و بي‌خوديِ از خود مي‌رسيم،
? و فوق عرفان هم البته قرآن و وَحي است، كه بايد و شايد در دسترس ما نيست.

❌نبايد كربلا را در حدّ احساسات پايين كشيد مثل فردي كه به اسم حضرت زينب، براي خواهرش گريه مي‌كند.
✅بلكه با حفظ همين احساسات از بقيه ابعاد وجودي خود در رابطه با فهم دين و ارتباط با آن هم مايه بگذاريد.

?معصوم مي‌فرمايند:
هر حادثه اي كه براي شما پيش مي‌آيد، براي كربلا گريه كنيد.
✔️يعني در هر حادثه‌ و مصيبتي كربلا را بنگريد،
✖️ نه اين‌كه در حادثة كربلا خود و تعلّقات خود را مدّنظر داشته باشيد،
✔️ از خود بگذر تا آن‌طور كه بايد و شايد كربلا را بفهمي و ببيني.

♨️ كساني كربلا را به‌وجود آوردند كه پرده خودي و خودخواهي را يك‌سره پاره كرده بودند.
♨️ اگر محور فكر ما خوديّت‌مان باشد،
? در كربلا هم خوديّت‌مان را مي‌بينيم
? نه جمال زيباي ايثار جان را براي حق در سيد‌الشّهداء.

?منبع: کتاب نگرشی به کربلا با چشم عقل وعاطفه