❌اگر كربلا را با چشم عقل و عرفان نگاه كنيم،
⬅️آن‌وقت از دو چشمه سيراب مي‌شويم،
1⃣هم عقلي بودن و منطقي‌بودن حوادث برايمان روشن مي‌شود،
2⃣ هم حقايق روحاني و قدسيِ آن حادثه برايمان جلوه مي‌كند
⬅️ و اين‌جاست كه قرار را از كفمان مي‌ربايد
⬅️و ما را در مقابل شكوه و جلال كربلاسازان ويران و خاشع مي‌سازد.

☘و ديگر همه را چه حسين را و چه زينب را،
☘ آينة جمال حق خواهيم ديد
☘و هر حادثه‌اي را به كربلا متّصل مي‌كنيم
☘ و جز شعلة كربلا هيچ شعله‌اي در قلب‌مان جانسوز نيست

✴️همه تلاش دين اين است كه كربلا را طوري بنگريد كه
☑️ از آن جان بگيريد
✖️ و نه اين‌كه جان بدهيد.

‼️ارثي كه اباعبدالله و زينب كبري و امام سجّاد و ساير اصحاب كربلا براي ما گذاشتند، غير آن چيزي است كه امروز در اختيار ماست.

⚠️ اين حرف‌هايي كه كربلا را صرفاً احساسي مطرح مي‌كنند -
? احساساتي كه نه تعقّل در آن قانع مي‌شود
? و نه عاطفه و عرفان در آن معني مي‌يابد-
? از يكي دو قرن اخير شروع شده است.

?منبع: کتاب نگرشی به کربلا با چشم عقل وعاطفه