پازل زیبای اندیشه دینی

انسان به واسطه زیارت تربیت می شود و اثر تربیتی زیارت است که به ما الگو می دهد.

جنبه ی دیگر زیارت جنبه ی تربیتی است. انسان با زیارت و با ملاقات خداوند و حج رفتن تربیت می شود. بعضی وقت ها یک نفر با یک بار حج یا کربلا یا مشهد رفتن، کاملاً زیر و رو می شود. چون درست و با معرفت رفته است. یک خبرنگار سرسخت کانادایی می گوید: من از کانادا به ایران آمدم که امام را ملاقات کنم. از اول ذهنم را نسبت به امام قفل کرده بودم و نمی خواستم به هیچ وجه به او با ملاطفت و مهربانی نگاه کنم. با بغض به ایران آمدم و به جماران رفتم. اما چشمم که به امام خورد، امام با حرکت دستش کاری با دل من کرد که من یکدفعه فرو ریختم. یک ملاقات، هیچ حرفی هم رد و بدل نشد. گفت: آری من توسط خمینی فتح شدم و شاهد فتح خودم توسط خمینی بودم. من مسیحی هستم ولی عاشق خمینی هستم. یک سفر، یک ملاقات تا این حد نقش تربیتی دارد! و این به برکت یک زیارت و یک ملاقات بوده است. یک بار امام را دیده و صدای امام را شنیده و یک دفعه دست از هر چیز زشت، کثیف و آلوده بر می دارد و هر چیز قشنگی را می پذیرد. چند سال می خواست تا این گونه تربیت شود؟ الگو این کارها را می کند.

انسان با زیارت تربیت می شود. خداوند متن زیارت عاشورا را طوری تنظیم کرده است که وقتی وارد زیارت عاشورا یا جامعه کبیره و … می شویم، تمام افکار و خیالات، اندیشه های بد، شیطانها و وسوسه ها به بند کشیده می شود و با زیارت عاشورا راحت و آزاد شده ای. این اثر تربیتی زیارت است که به ما الگو می دهد.

در ۸ سال دفاع مقدس، بچه های بسیج از سیدالشهدا الگو گرفتند. بچه های بسیج چگونه تریبت شدند که انسان بزرگی مثل امام می گوید خداوندا! مرا با بسیجیانم محشور گردان! یکی از اولیاء خدا در قم بود که به رحمت خدا رفت. او می گفت وقتی که من بسیجیان را می بینم، بوی مرحوم آقا میرزا علی قاضی را می دهند. این بسیجی ها با زیارت و عشق، یک دفعه در عرض یک شب، ره ۱۰۰ساله را طی کردند.

امام در نامه ای به علما می گوید: این همه عبادت کردید، یک روز هم وصیتنامه های شهدا را بخوانید تا ببینید آنها به کجا رسیدند. یک نوجوان 13 ساله، 14 ساله، 16 ساله، 18 ساله ملاقاتهای مکرر با امام زمان «عج» دارد، کشف و شهود و امدادهای غیبی دارد.

در دفاع مقدس، شب که برای شناسایی می رفتیم، فرمانده 29 ساله ای به من می گفت: اهمیتی نده که عراقی ها در مقابلت ایستاده اند و به تو نگاه می کنند. تو کارت را بکن. آنها تو را نمی بینند و هیچ کاری با تو ندارند. این جوان خودش به داخل سنگر عراقی ها می رفت و آنها را می شمرد و حتی جلوی آنها کبریت می زد و سیگار می کشید. حال شما بروید در آموزش نظامی و آموزش ببینید که دود سیگار از چند کیلومتری دیده می شود؟ می گفت اینها مرا نمی بینند. شما را نیز نمی بینند. به طوری که ما دیگر به این وضعیت عادت کرده بودیم و برایمان عادی شده بود. شبهای آخر کنار عراقی ها می نشستیم و هر چه آنها می گفتند می شنیدیم و حتی در سنگر آنها می خوابیدیم. چقدر ما باید دوره بگذرانیم تا یک نفر بسیجی تربیت شود؟ زیارت الگو و هدف می دهد.

آقای جعفر گونزالس یک کمونیست بود که در اسپانیا تحصیل کرده بود و گرایش مذهبی پیدا کرده و به سمت مسیحیت آمده بود. سپس به قم آمده بود. او می گفت یک روز در اسپانیا عکسی از جنگ شما را دیدم که پیرمردی پیشانی بند بسته و کنار یک جوانی دیگر بود. با خود گفتم اینها با هم چه سنخیتی دارند که با هم عکس گرفته اند؟ مجله را خواندم و آمدم شیعه شدم. چقدر قدرت می خواهد؟ چقدر کار تبلیغی می خواهد که یک نفر را از آنجا به اینجا بیاورد؟ آن هم در کویر قمُ با آب شور که با زن و بچه سالها بماند و درس حوزه بخواند و لباس مقدس روحانیت را بپوشد و برود در مادرید و مرکز فرهنگی امام رضا را بزند. یک ملاقات این کار را می کند. بسیاری از کسانی که با امام خمینی ره مخالف بودند، در اثر یک ملاقات با ایشان، عاشقش شدند.

شخصی به امام حسن مجتبی«علیه السلام»، به حضرت علی «علیه السلام»، به حضرت زهرا «سلام الله علیها» فحاشی می کند و امام حسن «علیه السلام» یک برخورد خوب با او می کند، او نیز شیفته ی ایشان می شود و می گوید: شما قبلاً منفورترین مردم پیش من بودی؛ ولی الان محبوب ترین آدمها پیش من هستی.

استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی

بزرگترین معجزه بعد از ظهور اسلام، انقلاب اسلامی بود که در اثر عشق و محبت مردم به الگوهای خودشان بود. مردم آموزش دیده بودند؟ کلاس برای آنها گذاشته بودند؟ نه؛ بالعکس ۵۰ سال پهلوی روی مردم کار کرده بود. ولی چون آنها مرجعیت و امامت برایشان تقدس داشت، توهینی که به امام خمینی ره شد، همه ی کسانی که شاه فکر می کرد در طی ۵۰ سال آنها را شست و شوی مغزی داده و طاغوتی شده اند و فرهنگ آمریکایی ها و غربی ها را گرفته اند، رفتند در خیابانها و مرگ بر شاه گفتند. یکی از عواملی که شاه را ناراحت می کرد، همین بود که می گفت من باورم نمی شود مردمی که من و پدرم سالها زحمت کشیدیم تا آنها را فاسد کنیم، در خیابان به ما فحش بدهند. عشق این گونه می کند.

در دوران تحریم تنباکوی میرزای شیرازی و تاریخ قاجاریه و قبل از آن، شاه دلش خوش بوده که سلطنت و حاکمیت می کند، اما یک مرجع تقلید حرفی می زد که همه چیز به هم می ریخت. میرزای شیرازی تحریم تنباکو کرد و شاه شکست خورد. ولی فکر نمی کرد که زنهای خودش در کاخ، قلیانها را بشکنند. شاه گفت، چه کسی گفته است که قلیانها را بشکنید؟ آنها گفتند همان کسی گفته قلیان حرام است که گفته من به تو حلال هستم.

در دوران قدیم حاکمیت طوری بود که یک گروهبان در یک شهر حکومت می کرد. وقتی یک پاسبان به بازار می آمد، تمام بازار به هم می ریخت و همه فرار می کردند. گویا گرگی به گله زده است. همان مردمی که اینقدر ترس داشتند، وقتی به رهبرشان توهین می شود، جلوی گلوله می ایستند. این عشق است که آدم ترسو را شجاع می کند. تاثیر الگوپذیری این گونه می شود. پس یکی از کارکردهای مهم زیارت این است که انسان در زیارت، مَزور را الگوی خود قرار می دهد و می خواهد شبیه او شود، مزور برای او احترام و تقدس دارد و برایش یک بزرگی و جلالت خاصی دارد.

استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی

در زیارت معشوق، انسان تمنای معشوق را دارد و می فهمد که راه رسیدن به معشوق، سنخیت با اوست، به همین دلیل، از ابتدا الگویش او می شود و با او وحدت نظر، وحدت دل، وحدت رویه و فکر پیدا می کند و دیگر می داند می خواهد چه کار کند و کجا برود.

وقتی اسم بهشت و آخرت می آید، هر کدام از ما چیزهای دلخواه خودمان را از آن تصور می کنیم که آن همان چیزی است که ما ارزش آن را داریم و با آن سنخیت داریم. پس اگر اهل بیت معشوق مان باشند و هوس و طلبشان را کنیم، می خواهیم شبیه به آنها شویم. یعنی می خواهیم که با آنها باشیم ولی از آن جهت که شرط با آنها بودن، شبیه شدن به آنهاست، خود به خود به سمت بحث الگو می رویم. یعنی من دیگر می دانم که می خواهم چه کار کنم، از سردرگمی، اضطراب، غم و غصه، پراکندگی ذهن و دل در می آیم. چون می دانم می خواهم چه بشوم. مثلاً شخصی که دوست دارد مثل فلان ورزشکار مشهور یا فلان موسیقی دان یا ادیب مشهور بشود، با او وحدت نظر و وحدت همت پیدا می کند. وقتی که تمام عشقش این است که دنبال ورزش، موسیقی یا ادبیات، برود، اگر به او بگویند شخصی جایزه ی فیزیک یا ریاضیات گرفته است، خیلی برایش مهم نیست چون به چیز دیگری فکر می کند که برایش مهم است. پس سرمایه گذاری اش را آنجا می کند. زیرا می داند که قرار است چه کار کند. برای همین است که وحدت نظر، وحدت همت، آرامش اعصاب دارد، از تفرق، از نمی دانم چه کنم در می آید. از این که هر روز یک جور تصمیم بگیرد در می آید. چون می داند می خواهد چه کار کند.

در الگو گیری از ائمه و امامان نیز همینطور است. بطور مثال کسی که سالها طول می کشد تا انگشتر طلا را از دستش در بیاورد، درگیر است و پیامبر را هنوز به عنوان الگو قبول ندارد، بلکه به عنوان یک شخصیت مقدس قبول دارد، اما چون رابطه ی محبتی وجود ندارد، هنوز الگوگیری صورت نگرفته و معشوق او نشده است. این گونه افراد دائماً درگیر اند و تا بخواهند یک موسیقی حرام و یا یک انگشتر طلا را کنار بگذارند، یا بخواهند سال خمسی برای خود در نظر بگیرند، طول می کشد. مگر قرار نیست من شبیه او شوم و به او ملحق شوم، پس درگیر نمی شوم و به راحتی می پذیرم. نه اینکه سال های سال، حرام خوری کنم و به دیگران هم حرام بخورانم. علت این کار این است که هنوز وحدت نظر پیدا نکرده ام. اما اگر پیامبر الگوی من شد، مقاومتم از بین می رود. چون قرار است شبیه او شوم.

یکی از بچه بسیجی های 15، 16 ساله را در کردستان حزب های کوموله و دموکرات گرفته بودند. به جای شکنجه، در زندان اصول کمونیسم را روی او کار کرده بودند. این هم اصول کمونیسم را کاملاً مسلط شد و آنها معتقد بودند که توانسته اند او را کمونیست کنند، بعد از مدتها او را آزاد کردند، اولین کاری که کرد، این بود که به هیأت آمد و سینه زد و یک سخنرانی کرد. چون به آنچه که بر او نازل شده است، ایمان دارد و کسی نمی تواند آن را از او بگیرد. اینها آثار زیارت است: «الگوگیری، وحدت دل، وحدت نظر، آرامش اعصاب، جمع قدرتها و قوا، صرفه جویی در عمر و وقت». زیارت خیالم را راحت می کند و می دانم می خواهم کجا بروم و چه کار کنم. به راههای متفرق نمی روم و هر روز خودم را به یک اندیشه ای نمی فروشم. اجازه نمی دهم که مثل موش آزمایشگاهی شوم که هر کس هر چیزی را روی من آزمایش کند. زیارت جلوی اتلاف عمر را می گیرد و وحدت استعداد و قوا به انسان می دهد. الگوگیری برای انسان دارد و تربیت کننده ی انسان است.

استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی

#استاد_طاهرزاده:
دفاع مقدس نشان داد که بهترین آینده از آنِ ملتی است که توانست در بستر حیات دینی، حماسه‌هایی از «عشق» را در دلِ آتش و خون بیافریند و این است معنایِ دیروز و امروز و فردایِ ما.

منبع: ‌پرسش وپاسخ لب المیزان

⛔اگر مي خواهيد كه در آينده گرفتار و مرعوبِ قدرت نمايي و بمب اتم نمايي حاكمان مدرنيته نشويد، بايد معني حسيني ماندن را براي خود حل كنيد.

?در خاطرات «سوليوان» - سفير امور خارجه آمريكا در ايران- مي خوانيم كه مي گويد:

در سال 1357 به دربار محمدرضاشاه رفتم، او گفت: اگر ما از اين ماه محرّم بگذريم، سرمان از خطر گذشته است، و ديديد كه نتوانستند بگذرند. شاه هم اين را مي فهمد كه با وجود كربلا است كه مي شود شاه و قدرت اسلحه هايش را نديد.

?آن سرهنگي كه در جزيره هاوايي نگهبان شاه بود، مي گفت من اصلاً باورم نمي آيد او چطور اين مدت در ايران حكومت كرده است، چراكه او از يك كودك ترسوتر است و ديديم كه ملت به خوبي نشان داد كه هويت شاه چيست و اين به كمك كربلا عملي شد.

ابتدا به خود شاه نشان دادند كه ما مرعوب قدرت اسلحه هايت نيستيم و اين چيزي نبود جز بصيرتي كه نهضت حسين(ع) به ما داد.

?منبع: کربلا مبارزه باپوچی ها