هنگامي كه انسان به گرايش هاي فطري خود پاسخ مناسب دهد، احساس مي كند كه به ثمر رسيده است زيرا فطرت هر انساني طالب «کمال مطلق» و حق و حقيقت است. به عنوان مثال اگر زمين هاي يك روستا را به كسي بدهند آن ها را قبول مي كند ولي چون آن ها را به دست آورد احساس مي کند بيشتر از اين ها را مي خواهد، حال اگر تمام زمين هاي يك شهر را هم به او بدهند قبول مي كند و چون مالک آن ها شد، باز احساس مي کند بيشتر از اين ها مي خواهد. چون فطرت انسان چنان است كه به محدود، راضي نمي شود. اين كه انسان همه چيز را مي خواهد، نشان دهندة آن است كه او در واقع «کمال مطلق» يعني خدا را مي خواهد. موقعي كه «كارتر» رئيس جمهور آمريكا بود امام خميني«(ره)» در يکي از سخنراني هاي خود فرمودند: «كارتر هم خدا مي خواهد!». بعد فرمودند: اگر حکومت همة کشورهاي کرة زمين را به او بدهند، مي پذيرد و احساس مي کند بيشتر از اين مي خواهد. حتي اگر بفهمد كه كرة مريخ را هم مي شود مالك شد دوست دارد مالك و حاکم آن جا باشد. به طور كلي او خواهان نا محدود يعني خدا است و هر انساني چنين است. ولي:
افسوس كه اين مزرعه را آب گرفته
دهقان مصيبت زده را خواب گرفته

#آشتی_با_خدا
#استادطاهرزاده