پازل زیبای اندیشه دینی

توصیه شده است که به دیدار پیامبر و اولیا خدا و به زیارت قبور آن ها بروید، زیرا این دیدار و زیارت به شما شکل می دهد. بطوریکه نگاه کردن به عالِم و حتی به در خانه عالِم نیز عبادت است، زیرا الگوساز است.

سرمایه گذاری هایی که اسلام روی زیارت کرده، روی هیچ چیزی نکرده است. دیگران می آمدند و پیامبر و سایر ائمه را ملاقات و زیارت می کردند و تا پیامبر را می دیدند و با پیامبر صحبت می کردند، می گفتند:« اَشهد اَن لا اِلهَ اِلَا الله و اَشهَدُ اَنَ مُحَمَدّ رَسولُ الله». یعنی با یک زیارت شیفته شده و مسلمان می شدند.

شخصی که برای پذیرش یک عادت خوب یا رها کردن یک عادت بد مقاومت می کرد، با ملاقات پیامبر، تمام عادت های بد و زمینه هایش از وجودش می رفت و عادتها و قدرت های خوب در او ایجاد می شد. چون دیدن پیامبر عشق می آورد. در آیه 124 سوره انعام آمده است: « اللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ = خداوند بهتر می داند که رسالت و امامت را به چه کسی بدهد»،

اکثر کسانی که در صدر اسلام مسلمان شدند، با ملاقات و زیارت به این جایگاه رسیدند.

ویل دورانت می گوید اگر برای اثبات نبوت پیامبر اسلام، هیچ دلیلی نداشته باشم، مگر اینکه ایشان توانست آن عربها را در زمانی کم با هم متحد کند و آن اخلاقهای خوب را در آنها ایجاد کند و به اسلام بیاورد، همین دلیل کافی است. سلاطین و حکمرانان مردم را شکنجه می کردند تا بتوانند یکی از خلق های آنها را بگیرند اما نتوانستند. چون مردم تعصب شدیدی به پیامبر داشتند. چون دیدن پیامبر عشق می آورد. اثر ملاقات و زیارت این است. این الگوپذیری است که انسان در یک لحظه ی کوتاه سالها جلو می افتد.

زیارت مکان های مبارک نیز تاثیرگذار است. چون جوانهایی بودند که خیلی با ارزشها فاصله داشتند؛ ولی این همت را داشتند که به جبهه بروند. با ملاقات مناطق جنگی آنقدر قدرت پیدا می کنند که بعد از برگشت، آدم دیگری می شوند و چیزهایی که در قبل نمی پذیرفتند، الان راحت می پذیرند. چیزهایی که نسبت به آنها وابستگی، عادت و شهوت داشتند، راحت کنار می گذارند. یک ملاقات و یک زیارت، اینقدر اثر دارد. بسیاری از سازندگی ها و تربیت ها در سایه ی زیارت انجام شده است. خیلی از تحولاتی که در طول سالهای گذشته پیدا کردید، به دلیل ملاقات هایی بود که با کسی داشتید که یک روحانی خوب یا یک استاد خوب، یک پدر خوب، یک دوست خوب، یا یک همکار خوب بوده است. یک روحانی خیلی خوش اخلاقی بود که به من محبت می کرد. آنقدر ما به این روحانی علاقه پیدا کردیم که من که در تحصیل، شاگرد اول بوده و خود را برای دانشگاه آماده کرده بودم، تحت تاثیر این آقا قرار گرفتم، شیفته ی طلبگی شدم و حال و هوای دانشگاه از سرمن بیرون رفت و حال و هوای طلبگی پیدا کردم.

در قم نیز علما، طلاب و روحانیون فاضلی هستند که می گویند: ما تا ۷ یا ۸ سال پیش، مسیر دیگری را در زندگی داشتیم. اما در اثر یک ملاقات و دوستی، به این راه آمدیم. کار فکری زیادی روی آن ها نشده است. ارتباط و ملاقات خوب، سازنده بوده است. به همین دلیل، اسلام روی زیارت و ملاقات تکیه می کند. پس دور هم جمع شوید و با ابرار و خوبان و کسانی که دیدن شان شما را به یاد خداوند تبارک و تعالی می اندازد، ارتباط داشته باشید. در این مورد آیه 21 سوره احزاب می گوید: « لَكُم فی رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ =البته شما را به رسول خدا (چه در صبر و مقاومت با دشمن و چه دیگر اوصاف و افعال نیکو) اقتدایی نیکوست». اینکه توصیه شده است که به دیدار پیامبر و اولیای خدا و به زیارت قبور آنها بروید، برای این است که این دیدار و زیارت، به شما شکل می دهد. به طوری که نگاه کردن به عالِم و حتی به در خانه عالم رفتن نیز عبادت است. زیرا الگو ساز است.

استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی