ماه شعبان، دالان و دهلیز ماه رمضان است. ماه رمضان تالار ضیافت الهی است. اگر کسی وارد ان شود و همت کند می تواند بهره ای بسیار از توفیق و قرب الهی برگیرد. بهره ای که مخصوص ماه رمضان است و در ماه های دیگر یافت نمی شود. کسی که صرفا به روزه ان دل ببندد اندکی از نعمات این دریای بی نهایت را خواهد چشید. اما آنها که از پیش خود را اماده ساخته اند، توشه ای بسیار از این رحمت الهی برای خود و دیگران برمی گیرند.ماه رجب و شعبان را برای کسب این امادگی و درک هرچه بیشتر عظمت ماه رمضان قرار داده اند.
ماه شعبان المعظم ماه نیایش عارفانه و دانشگاه ترقی و ماه خودسازی و تهذیب و تزکیه نفس است. ماه رجب و شعبان را برای کسب این آمادگی و درک هرچه بیشتر عظمت ماه رمضان قرار داده اند.

ماه شعبان از ایام الله بندگان و مومنان حقیقت جو است. شعبان تنها ماهی است که در آن، شهادت هیچ یک از ائمه معصوم واقع نشده است. ماه سرور اهلبیت علیهم السلام و عاشقان است.

چند نکته

اول: شخصیت های بزرگ و ارزشمند خاندان ایمه اطهار علیهم السلام در این ماه شعبان پای به گیتی گذاشته اند که سبب فخر انسان های ازاده و دوستدارانش تا قیام قیامت می باشند.

دوم: ماه شعبان ماه بسیار شریفی بوده و منسوب به پیامبر اکرم (ص) است. و ماه دعا و مناجات و نیایش بندگان و ماه ورود به ماه مهمانی خدا که همه بندگان به انتظار شهرالله و ضیافه الله نشسته اند. ماه شعبان را ماه خودسازی و تهذیب و تزکیه نفس و پالایش می دانند. تا با قلبی اکنده از مهر و محبت الهی وارد به رمضان گردند. 

استاد محمد شجاعی