⬅️اگر عاطفه را جهت ندهيد،

✖️غصّه؛ غذاي روحتان مي‌شود
✖️و شما را مي‌پوساند
✖️و زندگيتان را لغو مي‌كند.

✴️در اين روايات كه بارها به ما تذكّر مي‌دهند كه هر مصيبتي براي شما رخ داد، بايد به ياد اباعبدالله(ع) باشيدو براي آن حضرت گريه كنيد؛
?يعني به عاطفه جهت دهيد،

◀️حالا كه در اين دنيا آمده‌ايد تا در همة ابعاد انساني خود اشباع شويد،
◀️ با نظر‌انداختن به كربلا، اشباع شويد،
⚜چون با «كتاب‌الله» و «عترت»، دين كامل مي‌شود
⚜و در آن صورت است كه دين وسيلة سعادت و نجات است

?و چون كربلا يكي از نمودهاي سترگ و نوراني عترت است
?و حسين(ع) مأمور است كه اين صحنه را هدايت كند،

⚠️حُرّ بعد از آن‌همه اذيّت‌هايي كه كرد، وقتي توبه‌كنان خدمت حضرت مي‌آيد،
⬅️ حضرت وي را به عنوان يكي از اجزاء برنامه‌اش مي‌پذيرد
?تا صحنه نمايش انسانيت از هيچ نكته مثبتي خالي نباشد
?و نهايت گذشت از دشمني كه آن همه آزار رسانده و بعد توبه كرده، در آن صحنه ظاهر شود.
? و همة اين‌ها دست در دست هم داده تا ما متوجّه شويم كربلا دين مجسّم است.

✅بايد دينداري را با توجّه و عشقِ به كربلا كامل كرد،
?همچنان‌كه از جهتي توجّه و عشق به علي بُعدي ديگر از دينداري را كامل مي‌كند

❤️ عشق به كربلا آن‌‌طور كه ائمه‌معصومين كربلا را مي‌ديدند، كامل‌ترين عشق به كربلا است.

⭕منبع:نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه

?گريه براي حسين و اصحاب بزرگوارشان، يك گرية سامان‌يافته است

? كه خود مكتب براي آن برنامه‌ريزي كرده است.

? گريه‌اي كه انسان مي‌كند، همه‌جا در اثر اندوه نيست،
✖️همان‌طور كه گرية شوق به جهت غم و اندوه واقع نمي‌شود.
☑️گريه عارفان به جهت
? توجّه و طلب وصال? است
⬅️و اميد وصال در عين توجّه قلب به مقام بلند محبوب و چنين حالتي عارف را به اشك و شيدايي مي‌كشاند.

گريه براي حسين،
✅توجّه به مقام بلندي است كه حسين(ع) در جلوي انسان‌ها به نمايش آورده
✅و قلب او را متوجّة چنين مقصد بزرگي نموده‌است

◀️كه هركس به كمك حسين(ع) وارد چنين منظري شود،
◀️با تمام بي‌تابي اشك مي‌ريزد و اوج مي‌گيرد
◀️تا به يك معيّت با اباعبدالله نائل گردد
◀️و ناله سر دهد كه: «اَلّلهُمَّ ارْزُقْني شَفاعَةَ‌الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُود وَ ثَبِّتْ لي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَيْنِ».

منبع:کتاب نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه

✖️شما با مصائب جنگ احد نمي‌توانيد به‌طور كامل عشق به حقايق دين را باور كنيد و آن را تكامل ببخشيد. 

?كربلايي مي‌خواهيد كه نوح نبي و ابراهيم خليل و موساي كليم هم متوجّة آن هستند

⏪و اين‌جاست كه ايجاد صحنه چنين كربلايي را اباعبدالله(ع) به‌عهده گرفت
?و حضرت مأمورند تا كربلا را تا آن‌جا كه لازم است عاطفي كنند.

❓چرا زينب(س) گريه مي‌كند؟
❓چرا سيد‌الشّهداء(ع) كاري مي‌كند كه كربلا گريه‌آلود باشد؟
❓چرا كاري مي‌كند كه بشر تا تاريخ هست براي كربلا گريه كند؟
?اين جزء ?مأموريت?حضرت است.

⏪اين چنين نيست كه اتفاقي افتاده كه آن اتّفاق سوزناك هم بوده‌است،
⏪بلكه شرايطي فراهم كردند كه دل سالم گريه كند

و با گريستن در چنين مسيري
☘دينش شكوفا شود
☘و بندگي‌اش اوج بگيرد،

⚠️زيرا بدون توجّه عاطفي به كربلا
⬅️ دينداري انسان‌ها ?همه‌بعدي?نيست
⬅️ و يك بعد اصلي دين تعطيل است.

❓ اصلاً چرا ائمه به شعراي اهل‌البيت دستور مي‌دادند كه براي شهداي كربلا مصيبت بخوانند؟
?براي آن‌كه ?اشك و عاطفه? بايد جزء لاينفك كربلا باشد،
?حال اگر با اين ديد به كربلا نگريسته شود،
?لحظه‌‌لحظة كربلا طوري است كه دل سالم را پريشان مي‌كند.

❇️در روايات داريم: ” در قلب هر مؤمني محبّت به امام حسين(ع) كاشته شده‌است.”

? اصلاً دلي كه عشق به حسين(ع) ندارد، دل نيست و صاحب آن نتوانسته دل خود را درست تربيت كند.

منبع:کتاب نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه

?براي اولياي‌الهي الفباي ديگري هم هست و آن به نمايش‌آوردن همة زيبايي‌هاي پنهان در وجود بشريت است،

?تا بقية انسان‌‌ها بُرد وجود خود را با آن مقايسه كنند
? و به خود آيند كه چه ابعاد عميق و تودر تويي در بشر نهفته است.

?حسين(ع) در كربلا متذكّر اين
?لايه‌هاي پنهان? ابعاد انسان است،
◀️چه در ابعاد الهي انسان،
◀️و چه در ابعاد حيواني انسان.

☑️ به‌همين‌جهت هم كربلا زشتي‌هاي عميق لشگر عمرسعد را نيز به نمايش گذارد
⬅️تا انسان بفهمد اگر در مسير ديني كه اهل‌البيت پيامبر(ص) بر آن قرار دارند قرار نگيرد،
⬅️نتوانسته است ابعاد زشت حيواني خود را سركوب كند و بالأخره در جايي سربرمي‌آورد.

✅در تاريخ مي‌بينيد كه حضرت به عدّه‌اي مي‌گويند برويد و مي‌خواهند آن‌ها را بفرستند دنبال كارشان،
✅و برعكس براي بعضي ديگر نظير زُهِيْربن‌قين سفير مي‌فرستند كه بيايد.
⁉️مگر چه صحنه‌اي مي‌خواهد ترتيب بدهد كه بايد زُهِيْر هم در آن نقشي داشته باشد؟

✴️صحنه هدايت بشريت بايد تا تاريخ، تاريخ است بي‌نقص ارائه ‌شود.

❗️آن‌هايي كه بدون كربلا در صحنة دينداري قدم مي‌زنند دينشان ناقص است.

⁉️آيا در اين قرن پرهياهو مي‌شود بدون فكر و فرهنگ و عشق كربلايي تعادل عاطفي داشت؟
? مذهبي‌هاي سياسي‌زده، بي‌كربلا هستند
?و براي همين هم نمي‌توانند حوادث را درست تحليل كنند
?و هميشه تحليل‌هايشان بعد از حادثه است و نه قبل از حادثه
❌و عموماً يك‌بعدي است.

⭕منبع:کتاب نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه

?كربلا آخرين چراغ كمال دين است. دين بايد همه‌بعدي باشد،
✅هم در مصداق
✅ و هم در ظهور.

?امر هدايت صحيح عواطف را خداوند به عهدة امام حسين(ع) گذاشته بود.
?جهت‌دادن به عاطفه يعني عشق‌ورزيدن به مقامي كه شايستة عشق‌‌ورزيدن است.

❓اگر بپرسيد چرا امام حسين(ع) مسئول چنين كاري بود؟
?چنين جواب مي‌دهم كه ببينيد حضرت، كربلا را چگونه آرايش داد،

⬅️اگر حركت حضرت يك حركت نظامي است
⬅️ يا يك مقابله صرف سياسي است،
⁉️چرا زن و بچّه‌هايش را مي‌آورد؟
⁉️چرا بچّه‌هاي خردسالش را مي‌آورد؟

?در كربلا كارهايي انجام شده كه
?نه در جنگِ بدر و اُحد اتفاق افتاده‌است
? و نه در ساير نهضت‌هاي مخالف حاكميت يزيد، تكرار شده‌است.

✴️ابعادي در وجود ما هست كه خالق ما آن‌ها را قرار داده‌است
✴️ و انسان كامل يعني معصوم به آن ابعاد آگاهي دارد،

? يكي از آن ابعاد، عشق‌ورزيدن است،
?عشقي كه در راستاي آن كمال حقيقي
? و نه كمال خيالي، مطلوب است و
? سيد‌الشّهداء كربلا را طوري آرايش داد كه
?من و شما بتوانيم چنين عشقي داشته باشيم
? و بفهميم به چه كسي عشق بورزيم و چرا.

⁉️آيا از خودتان نمي‌پرسيد: چرا حضرت بچّة شيرخوار را مي‌آورد و مي‌گويد به او آب دهيد!

⚜آري؛ امام حسين(ع) مأمور كامل‌كردن رسالتي است كه خدا به عهده‌اش گذاشته است،
⚜مهم اين است كه اين مأموريت به صورتي كامل عملي شود،
⏪ آن‌هم نه در طي يك اتفاق ناگهاني،
⏪ بلكه در حادثه‌اي كه پيامبر خدا خبرش را داده بودند.

⁉️به‌نظر شما آيا بدون نگاه و تحليل عرفاني، حركات اصحاب كربلا قابل تفسير است؟

منبع: کتاب نگرشی به کربلا با چشم عقل وعاطفه

استاد طاهرزاده