?گريه براي حسين و اصحاب بزرگوارشان، يك گرية سامان‌يافته است
? كه خود مكتب براي آن برنامه‌ريزي كرده است.
? گريه‌اي كه انسان مي‌كند، همه‌جا در اثر اندوه نيست،
✖️همان‌طور كه گرية شوق به جهت غم و اندوه واقع نمي‌شود.
☑️گريه عارفان به جهت
? توجّه و طلب وصال? است
⬅️و اميد وصال در عين توجّه قلب به مقام بلند محبوب و چنين حالتي عارف را به اشك و شيدايي مي‌كشاند.
گريه براي حسين،
✅توجّه به مقام بلندي است كه حسين(ع) در جلوي انسان‌ها به نمايش آورده
✅و قلب او را متوجّة چنين مقصد بزرگي نموده‌است
◀️كه هركس به كمك حسين(ع) وارد چنين منظري شود،
◀️با تمام بي‌تابي اشك مي‌ريزد و اوج مي‌گيرد
◀️تا به يك معيّت با اباعبدالله نائل گردد
◀️و ناله سر دهد كه: «اَلّلهُمَّ ارْزُقْني شَفاعَةَ‌الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُود وَ ثَبِّتْ لي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَيْنِ».
منبع:کتاب نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه
فرم در حال بارگذاری ...
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
آخرین نظرات