من زمانی نسبت به امام زمان وفادار محسوب می‌شوم که بتوانم حضرت را به عنوان یک وزنه در زندگیم احساس کنم و بدانم که یک پدر دارم و باید به این پدرم برسم و باید برای این پدر هزینه کنم. باید برای این پدر وقت بگذارم و به چادرش بروم. هیچ زمانی بهتر و آسانتر از الان برای رفتن در چادر امام زمان نیست. اگر کسی خودش را به چادر امام زمان برساند، می تواند همه گذشته­ اش را جبران می‌کند. سبک زندگی باید به گونه ­ای چیده شود که با وفاداری به امام زمان تناسب داشته باشد.

هر کس باید ببیند وفاداری او نسبت به امام زمانش چطوری است؟ نکند خدای نکرده ما خانواده زمینی‌مان را بیشتر از خانواده آسمانی‌مان دوست داشته باشیم. توجه کنیم که الان در کشور ما هنوز فرهنگ عزاداری خیلی خوب نیست. میزان عشق و علاقه و گریه­ ای که مردم پای امام حسین می‌ریزند، بیشتر از میزان عشق و علاقه ­ای است که پای امام زمان می‌ریزند. امام زمان زنده است و مضطر و غریب و تنها و مظلوم است. امام حسین (علیه‌السلام) از دنیا رفته و به بهشت خودش رفته است؛ اما الان ما پدری داریم به نام امام زمان که در اضطرار و آوارگی است و ما را به کمک خودش فرا می‌خواند. هیچ کس نیست که بتواند بگوید امام زمان من را صدا نکرده؛ هیچ کس نیست که بتواند بگوید امام زمان به من نیازی ندارد، یا با من کاری ندارد. سبک زندگی باید به گونه ­ای باشد که با وفاداری به حضرت سازگاری داشته باشد و بتوانیم با هم کار بکنیم و همدلی داشته باشیم. همدلی یعنی من می‌روم دیگران را هم به کمک جمع می‌کنم. همه را صدا می‌کنم که بیایید کاری برای امام‌مان که تنهاست، انجام دهیم.

استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی