?علی (علیه السّلام) وجودی وقف اسلام(3)

حضرت در ادامة همين نكته مي فرمايند:
153- «فَلا يَنْكَفِئُ حَتّي يَطَأَ صِماخَها بِأَخْمَصِهِ»
و او (علي(ع)) برنمي گشت تا آن كه فرق سر آنان را پايمال شجاعت خود مي گردانيد.

154- «وَ يُخْمِدَ لَهَبَها بِسَيْفِهِ»
و آتش آن ها را به آب شمشيرش خاموش مي كرد.

155- «مَكْدُوداً في ذاتِ اللهِ»
در هر تلاش و كوشش براي خدا متحمّل رنج هاي فراوان مي گشت.

156- «مُجْتَهِداً في اَمْرِاللهِ»
علي آن مرد پر تلاش و كوشش گر در امر الهي.

157- «قَريباً مِنْ رَسُولِ اللهِ»
براي نزديكي به پيامبرخدا(ص) از هيچ كوششي فروگذار نمي كرد.

158- «سَيِّداً في اَوْلِياءِ اللهِ»
آن علي اي كه در ميان اولياء خدا و تربيت شدگان مكتب وَحي، سرور و آقاي همه بود.

159- «مُشَمِّراً، ناصِحاً، مُجِدّاً، كادِحاً»
پيگير، دلسوز، پرتلاش و خستگي ناپذير.

?حضرت مي فرمايند وقتي علي بن ابيطالب(ع) به صحنة نبرد مي رفتند، سرِ دشمن را با تمام وجود لگد كوب مي كردند، نه اين كه حالا مي رويم ببينيم چه مي شود، خير! با تمام وجود براي مبارزه مي رفتند.
سرِ خود را به خطر مي انداخت ولي كوتاه نمي آمد و شعله هاي فتنه را با شمشيرش خاموش مي كرد.
?صحابة پيامبر(ص) زياد بودند اما حضرت علي(ع) صحابي خاصِ اخص بودند و پيامبر(ص) مي دانستند وقتي او را براي انجام مأموريتي مي فرستند از جان و دل مايه مي گذارد.
چون تمام وجود علي(ع) اين بود كه خدا را داشته باشد و تمام تلاشش اين بود كه امر خدا را حاكم كند.
مي خواست به قلب رسول الله(ص) نزديك شود، او سروري از اولياء خدا بود.
علي(ع) بسيار پيگير و زرنگ و دلسوز و تلاشگر و كوشش كننده بود.
ملاحظه مي كنيد كه تمام آن خصوصياتي كه موجب به وجودآمدن اسلام شد در علي(ع) بود.
بعد از اين توصيفات، فاطمه زهرا(س) مقايسه اي بين حضرت علي (ع) و بقيه مي فرمايند تا عمق خطرِ پيش آمده را بشناسانند.
#ادامه_دارد…

?#بصیرت_حضرت_زهرا (سلام الله علیها)
?#استاد_طاهرزاده