?سؤال: آيا در همه اوقات در تمام دوران عمر يک طور بايد مطالعه کرد و برنامه ي ثابتي داشت؟
?جواب: خير. سير مطالعه حالت منحني بايد داشته باشد، به طوري که در بعضي مواقع بايد اوج بگيرد و در بعضي مواقع بايد شتابش کم شود. در دوره ي دانشجويي از يک جهت بايد تفکر در رشته ي دانشگاهي در اوج خود باشد تا در درسي که مي خوانيد احاطه ي لازم را به دست آوريد و به واقع جوانب آن رشته را بشناسيد، از طرف ديگر در همين دوره ي دانشجويي که ذهنتان فعّال است و شرايط مطالعه ي موضوعات غير درسي به خوبي فراهم است، بايد هندسه ي تفکر خود را سازماندهي کنيد، وگرنه وقتي فارغ التحصيل شديد به دلايل گوناگون نمي توانيد مباني معرفتي خودتان را سر و سامان دهيد،

◽تجربه نشان داده آن کساني بعد از فارغ التحصيلي در عالَم دين مانده اند و حساسيت زندگي آن ها در راستاي عقايدشان بوده که در دوره دانشجويي به طور جدّي وارد موضوعات معرفتي شده اند.

◽پس از اين جهت هم بايد منحني مطالعاتي خود را تنظيم کنيد، منتها اين دو منحني با هم تطابق ندارد، به طوري که مي شود در بعضي موارد منحني مطالعاتِ موضوعات رشته ي تحصيلي در اوج باشد و منحني مباحث معرفتي به حداّاقل برسد و در بعضي موارد برعکس باشد.

◽برنامه ريزي جهت شکل دهي اين دو منحني به مديريت شما بستگي دارد، هنر شما آن است که يکي را قرباني ديگري نکنيد و اگر درست برنامه ريزي کنيد در هر دو امر به خوبي موفق مي شويد،

◽فرموده اند: «تُوضيعُ الْوَقْت،تُوسِيعُهُ» اگر وقت درست تقسيم شود گسترش مي يابد و زمان براي انجام همه ي کارها پيدا مي کنيم. به شرطي که چه در دروس دانشگاهي و چه دروس طلبگي، و چه در مباحث معرفتي بيخود به حاشيه هاي غير مفيد خود را مشغول نکنيم.

?منبع:کتاب ادب خیال،عقل،قلب