زبان قرآن،زبان قوام دهنده به «بودنی» است که هرکس
براي اُنسِ باحقیقت بایددرآن ورودکندتا وجودش بسط
یابدودرکرانه ي «وجود»حاضر شود و بتواندهمه چیز را به هم پیونددهد.
خداوند پیامبر خود را برانگیزاند تا محلّ ظهور زبان قرآن
شود و تفکر،همان احساس حضور میباشد که انسان در وجود
گسترده و گشوده ي خود مییابد. ایـن همان پیداشدنِ نسبت انسان با «وجود» است،پیداشدنِ نسبت با وجود خود و وجوددیگرموجودات و دیگر انسانها.در این راستا است که عالَمِ انسان گسترده میشود.
آري! زبانِ قرآن،عالَم ساز است وبدبخت انسانی که عالَم
نداردتا در پیام «وجود»، سکنی گزیند و در تاریخِ خود که
آینه ي ظهور اراده ي خاص الهی است،حاضر شود.

استاد طاهرزاده
#زبان_قرآن