از شرایط مهم فعالت های فرهنگی، ارتباط مستمر و دائم با خداوند و معنویت است تا بتوان آن قدرت و حرکت خاص را در بین مردم ایجاد کرد. لازمه آن «نشاط» و رمز نشاط، تغذیه ی دائمی روح است.

پیامبر (ص) فرمودند: «المؤمن دائمٌ نشاطه= نشاط مومن دائمی است» رمز نشاط دائمی مومن، تغذیه دائمی روح است؛ جه در بیماری و چه درسلامت.

شما اگر نهار یا شام نخورید، دیگر نمی توانید آن حرکت معمول خود را داشته باشید. اگر غذای جسم قطع شود، بدن رو به افول می گذارد. در مورد شام حضرت فرمودند: «تَرکُ العَشاء خَرابُ البَدَن= اگرشام نخورید بدن شما خراب می شود». یعنی شام را بخورید، حتی اگر به یک لقمه باشد، بدن را در شب بی ­غذا نگذارید. حتماً یک چیزی بخورید.

در مورد روح هم این گونه است. هر چه آدم اشرافی ­تر می شود، به خدا و اهل بیت نزدیکتر می شود، خلوت شب، سجاده، حرم و به قرآن بیشتر احتیاج دارد؛ چون مصرفش بالا می رود. کارها و پروازهای بزرگ می خواهد بکند. انرژی می خواهد؛ مثل موشک است. اگر هر چقدر بخواهیم بالاتر برود، سوخت بیشتری می خواهد.

کسی که راکد است حتماً خراب می شود، به افسردگی کشیده می شود. در «انسان­ شناسی به معنای حقیقی» شخص نمی تواند راکد باشد. اگر کسی خودش را بشناسد در خواب هم کار می کند، در مریضی کار می کند، در بدترین شرایط غذایش را می خورد. اصلاً دیگر وقتش را تلف نمی کند.

اگر شما بخواهید کار جدی کلان در کشور برای مردم عادی یا خواص بکنید، باید قدرت و حرکت ایجاد کنید.
در کفار هم همینطور است. برای کسی که دین ندارد، کافی است خودش را به خودش معرفی کنید. حرکت که ایجاد شد، بعد خودش با تشنگی و اصرار می آید.

استاد محمد شجاعی