مادر ها را ببین! همین که بچه هایشان زمین می خورند، احساس درد می کنند و شیون و زاری به راه می اندازند، خیلی سریع شکلاتی کف دست آن ها می گذارند و انگار نه انگار که زمین خورده اند، یا جایی شان درد می کند، و آرامِ آرام می شوند. هیچ فکر کرده اید چرا؟

چون اهل حساب و کتاب اند، و با خود می گویند: درست است زمین خوردم و درد دارم، ولی توی دستم یک شکلات است و آن به این در.

می خواهم بگویم منشأ آرامش آن ها این است که بلا و نعمت را با هم می بینند، و چون با هم می بینند آرام می شوند. و این ساده ترین راه برای رسیدن به آرامش است.

هر کسی در زندگی خود اگر بلا و رنجی را احساس می کند، نعمت هایی هم در کف دارد که اگر هر دو را ببیند، بی تاب و بی قرار نخواهد شد.

این است که قرآن کریم از ما می خواهد که نعمت های خداوند را به یاد بیاوریم.

به یاد آورید نعمت هایی را که به شما داده ام.

منبع:کتاب مثل شاخه های گیلاس/محمدرضا رنجبر