#استادطاهرزاده

يكی از بهترين ذكرها ذكر «يونسیه» است كه بعضی از اساتيد به خصوص حضرت آيت اللّه ملكی تبريزی«رحمة الله عليه» می فرمایند:

«من در حال سجده از ذکر یونسیه خیلی اثرها دیده ام، یعنی در مداومت آن، که در شبانه روز ترک نشود، هر چه زیادتر انجام دادن اثرش زیادتر، اقلِّ اقلّ آن چهارصد مرتبه است. بنده خودم هم تجربه کرده ام چند نفر هم مدّعی تجربه اند». در این ذکر شما در محضر حضرت حق اظهار می دارید «لا إِلَهَ إِلّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»

در هنگام گفتن اين ذكر خوب است انسان خود را به جای حضرت يونس(ع) بگذارد. حضرت يونس(ع) زمانی اين ذكر را گفتند كه در عمق دريا، در تاريكی شكم ماهی، تك و تنها و بدون هيچ روزن اميدی، اسير بودند.

آيا وضع ما از حضرت يونس بهتر است؟ قسم به امام زمان(عج) كه اكنون ما از يونس(ع) هم تنهاتريم زیرا حضرت يونس(ع) خدا را داشت و ما متأسفانه مثل او خدا را هم نداريم.

درست است كه خدا به ما نظر دارد اما ما كه مثل حضرت يونس(ع) به او نظر نداريم. ما تنهای تنهاييم و خدا بايد خودش كمك كند تا اين مسئله برای ما روشن شود. در اين تنهايی چه كسی توان اين را دارد كه ما را نجات دهد و دستمان را بگيرد به جز خدا؟ هنگام گفتن اين ذكر به سجده می رویم تا هيچ كس را نبينيم، حتی خودمان را، در اين حال می گوييم خدايا قبله دل ما فقط تويی: «لا إله إلاّ أنت».