?ما در فعالیت‌های معنوی علاوه بر اعتقاد به حقایق، باید عزمی محکم و قدرت مند جهت ارتباط با حقایق داشته باشیم. اگر عزممان شدید نباشد، هر چند به اعمال و فعالیت‌های معنوی اعتقاد داشته باشیم، چون آن اعتقاد به صورت بالفعل درنمی آید، ما را نجات نمی دهد.

?نمونه اش کوفیان هستند که اکثر آن‌ها به وجود مقدس امام حسین علیه السلام به عنوان یک امام واجب الاطاعه اعتقاد داشتند، در نامه‌هایی که برای امام نوشتند و افراد زیادی آن را امضاء کردند آن اعتقاد مشخص است
اما چون عزمشان ضعیف بود نتوانستند از اعتقاداتشان استفاده بکنند.

? به عنوان مثال یک موقع شما می‌خواهید بروید یک کیلو سیب زمینی بخرید، با یک تصمیم ساده می‌روید و کار را انجام می‌دهید. در این جا نمی گویند شما عزم کردید سیب زمینی بخرید.

? اما یک وقت شما می‌خواهید بهجبهه بروید و جهاد کنید، این عمل مثل سیب زمینی خریدن با یک ارادة جزئی انجام نمی گیرد، این عمل یک عزم می‌خواهد. خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: «فَاصْبِرْ کَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ»؛ ای رسول من! در مسیر تبلیغ دین، پایداری و شکیبایی پیشه کن، مثل پیامبرانی که دارای عزم بودند. معلوم است که حتی همه پیامبران علیهم السلام اولوالعزم و صاحب عزم به آن معنی خاص، نبوده اند.

منبع:برشی از کتاب آنگاه که فعالیت فرهنگی پوچ میشود
#استادطاهرزاده