غفلت = عدم تعادل معشوق‌ها در حرکت جنینیِ انسان به سمت آخرت

گفتیم که غفلت، فراموش نمودن خود حقیقی در حرکت به سمت آخرت است. بدون رشدِ خود حقیقی، موفقیت در هر بخشی از کمالات دیگر (خودهای کاذب)، در حقیقت باختی بزرگ محسوب می‌گردد.

«لا اله الا الله»، شعار اصلی اسلام است که تنها در بخش انسانی و فوق عقلانی او قابل معنا و تعبیر می‌باشد.

درست است که تنها اِله لایق انسانها، الله است، اما غالبِ انسان‌ها به بلوغ عشق نرسیده و نتوانسته‌اند او را به عنوان اِله حقیقی خود بپذیرند، لذا اساساً حرکت خود را به سمت الله آغاز ننمودند.

قرآن، تنها کسانی را انسان می‌داند که سه معشوق الله، خانواده‌ی آسمانی و جهاد، اولین معشوق‌ها و محبوب‌های او بوده و بقیه‌ی معشوق‌ها تحت نظرِ این سه معشوق و ابزاری برای حرکتِ انسان به سمتِ آنها باشند.

اگر الله، خانواده آسمانی و جهاد حتی در مرتبه‌ای پایین‌تر از یکی از معشوق‌های بخش‌های دیگر قرار گیرند، انسان از مرتبه‌ی انسانی خارج شده و از مسیر حرکت به سمت الله ساقط می‌گردد.

غفلت، به هم خوردن تعادل معشوق‌ها را در پی داشته و انسان را سرگرمِ معشوق‌هایی می‌نماید که اساساً در ساختار پیچیده‌ی آخرت، کاربردی نداشته و حرکتِ او را به بیراهه می‌کشانند.

استاد محمد شجاعی/بحث غفلت