شفای بیمار به واسطه ی غذای تبرکی

پسر من مهدی به همراه پسر خاله اش در عملیات حلبچه (والفجر ۱۰) شرکت کردند. در این عملیات، پسرم شهید و پسر خاله اش قطع عصب شد. او را بلافاصله به بیمارستان بردند که گفتند فایده ای ندارد و قطع نخاع می شود.

بعد او را به بیمارستان امام حسین تهران آوردند. آنجا هم گفتند بی فایده است.

متخصصین اعصاب در بیمارستان طالقانی هم او را که دیدند گفتند فایده ای ندارد، ایشان را ببرید يك آسایشگاه معلولین که فقط جراحتهای دیگرش خوب شود. بیمارستان شهدا گفتند او را عمل می کنیم اما فقط يك درصد احتمال موفقیت هست. ادرارش هم بند آمده بود. دکترهای بیمارستان لبافی نژاد گفتند:

چند ماهی صبر کنید ممکن است مشکل ادرارش رفع شود ولی معالجه ی عصبش فایده ای ندارد. من به منزل امام برگشتم و دیدم مقداری از غذای امام، توی کاسه، باقی مانده است. آن را به قصد تبرك و شفا به بیمارستان بردم و به او دادم و به او جریان را گفتم و اضافه کردم که امیدوارم به برکت امام، شفا پیدا کنی. او هم غذا را خورد. بعد از دو ساعت شفا پیدا کرد.

هم مشکل ادرار او حل شد و هم پاهایش به مرور زمان، قدرت حرکت پیدا کردند و او با آنها راه می رفت.

منبع:کتاب آیت اعجاز