صاحب شب قدر امام زمان(عج) هستند و شب قدر براي ايشان «سلام» است و ايشان زندگي را بدون هیچ نقصی به صبح مي رسانند، برای این که ما نیز شب قدرِ زندگی را به سلامت به صبح برسانیم امامی معصوم نیاز داریم، بدون امام چنین سیری ممکن نیست،

با نظر و توجه به امام و توسل به آن حضرت و اطاعت از او و امید به مدد آن حضرت، شب قدر به سلامت به طلوع فجر می رسد.

خودِ امام عصر(ع) می فرمایند: «إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَكُمُ الْأَعْدَاء» ما در رعايت حال شما كوتاهی نمی كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده ايم و اگر جز اين بود از هر سو گرفتاری به شما رومی آورد و دشمنانتان، شما را از ميان می بردند.

معلوم می شود از طرف امام هیچ گونه کوتاهی نیست ما باید خود را آماده کنیم. به ما خبرداده اند امام پشت ابرِ غیبت هم كه باشند نورشان به ما مي رسد، ایشان بيشتر از آنچه ما آن حضرت را بخواهیم ما را مي خواهند، ما هم كه رسيده ايم به اين كه روزه ی بي امام، روزه نيست.

زیرا قلب امام همه ی توحيد است و هر قلبی به اندازه ای که از شرک فاصله دارد و به توحید نزدیک است، عباداتش مورد قبول است. پس فقط روزة امام اصل و امامِ روزه ها است، هر «جزئی» اگر به «كل» نرسد، نابود می شود، همان طور که رطوبت ها و نم ها به آب برمي گردند، روزه ی ما به اندازه ی نظرکردن به قلب امام زمان(عج) روزه است؛

پس باید از امام بخواهیم که كمك كنند و قلم مبارک خود را بر لوح دل ما بنگارند. امام صاحب قلب اند و هرکس به اندازه ای که در اعمال خود حضور قلب داشت به قلب امام رجوع کرده است زیرا قلب، آینه ی اسم جامع الهی است، کافی است فعّال شود

به گفته ی امام خمینی(رضوان الله تعالی) «وقتی قلب الهی شد، همه چیز انسان الهی می شود»

?برشی از کتاب رمضان دریچه ی رویت