پازل زیبای اندیشه دینی

ادامه:

با وجود این که زمانِ رشد در«داخل رحم» بسیار کوتاه تر از«خارج رحم» است، سازندگی که در رحم مادر صورت می گیرد، بسیار بیشتر از سازندگی است که درخارج رحم که دنیاست صورت می گیرد. در ۹ ماه رحم مادر، یک بدن کامل ساخته می شود. حال اگر جنین، درهنگام تولد، یک بند انگشت کم بیاورد، با ۱۰۰ سال زندگی در دنیا هم نمی تواند آن بند انگشت را جبران کند. در حالی که در رحم مادر کمبود یک بند انگشت به سرعت می تواند جبران شود، زمان درمان در رحم، بهتر و کوتاه تر از بیرون رحم است. برای همین است که امروزه پزشکان ترجیح می دهند، جنین را در رحم مادر درمان کنند.

در مباحث قبلی گفته شد که ریاضیات عالم آخرت، میلیاردها برابر پیچیده تر از ریاضیات عالم دنیاست. حال اگر کسی یک بیماری طولانی سرطانی را  با خود به آن عالم ببرد، چقدر طول می کشد تا درمان شود؟ قرآن می فرماید: «لابِثِینَ فِیها أَحْقاباً=روزگاری دراز درآن خواهند ماند» ، یعنی قرن ها باید در جهنم بماند تا درمان شود. زیرا آخرت یک شرایط ابدی، طولانی و با فعلیت زیاد است و مانند دنیا قوه ندارد و استعداد عمل را ندارد که بتوان کاری کرد؛  لذا درمان خیلی طولانی است.

انسان گنکار، در دنیا با صرف 5 یا 10 دقیقه زمان ، نه تنها می تواند گذشته گناه آلود خود را جبران کند، بلکه خداوند تبارک و تعالی همه گناهانش را تبدیل به ثواب می کند. «مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِكَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا= هرکس توبه کند و عمل صالح انجام دهد،خداوند اعمال بد آنان را به حسنات و خوبیها تبدیل می کند».  اما اگر بدون توبه به شرایط زیستی آخرت برود، امکان ندارد شرایط زیستی بهشت ، این شخص را بپذیرد. همانگونه که شرایط زیستی دنیا آنقدر حساس است که کوچکترین بیماری نظیر یرقان را به سرعت نشان می دهد.

ادامه بحث  پست های بعدی در موضوع حسادت ..