امام باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: «وَ إِیَّاكَ وَ التَّسْوِیفَ فَإِنَّهُ بَحْرٌ یَغْرَقُ فِیهِ الْهَلْكَى؛

مراقب باش فریب شیطان را نخوری و در كار خیر امروز و فردا نكنی که تسویف دریایی است كه هر كه در آن بیافتد غرق می‌شود و به هلاكت می‌رسد.» البته ترجمه تحت‌اللفظی‌ این عبارت این است كه «هالكان در آن غرق می‌شوند». اما این‌گونه تعبیرها نوعی عنایت ادبی است. یعنی كسی كه در آن می‌افتد غرق می‌شود و به هلاكت می‌رسد. قرآن می‌فرماید: «سَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ؛2 براى رسیدن به آمرزش پروردگارتان شتاب کنید!»‏ امر به شتاب در انجام کارهای نیک، مصداق جمله قبلی حضرت است که فرمودند: وَ تَحَبَّبْ إِلَیْهِ بِتَعْجِیلِ الِانْتِقَالِ. مثلا نماز ظهر را می‌توان از اول وقت تا نزدیک غروب آفتاب خواند. اگر کسی اول وقت نخواند گناه نکرده، اما اول وقت «رضوان‌الله» است. اگر عجله کنیم و اول وقت بخوانیم علاوه بر مغفرت و آمرزش گناهان، موجب رضایت خداست؛ همان رضایتی که موسی به دنبال آن یود (وَ عَجِلْتُ إِلَیْكَ رَبِّ لِتَرْضَى)3 تسویف در مقابل این عجله و خوش‌خدمتی است؛ دریای ژرفی است و انسان فریب می‌خورد و گمان می‌کند می‌تواند در آن شنا کند؛ ولی وقتی وارد آن می‌شود به هلاکت می‌رسد.

حضرت آیت الله مصباح یزدی رحمت الله علیه