?ترس از مرگ، عامل خشکاندن شور حیات:
?امويان دائم ترس را منتشر مي كردند و نگران آن بودند كه مردم از دام ترسِ از مرگ رها شوند و از آن بيرون روند.
?رها شدن مردم از دام ترس، پايان سلطة قدرتمندان است، چراكه همة نظام ارزشي آنها در ترس از مرگ رونق و بقاء دارد.
?و حسين(ع) به همه فهماند ترس از مرگ، كشتن يك حكمت و يك فرهنگ متعالي است؛ و لذا يكي از شعارهاي كربلا اين است كه:
«اِنّي لا اَرَي الْمَوتَ اِلاَّ سَعادَةً وَ لا اْلحَياةَ مَعَ الظَّالِمينَ اِلاّ بَرَما»
?يعني من مرگ را در چنين شرايطي جز سعادت نمي بينم و زندگي با ستمكاران را جز ملالت و هلاكت نمي نگرم.
?همچنان كه وقتي در برخورد اوّل، حُرّ با امام حسين(ع) روبه رو شد، به حضرت گفت: فكر مي كنم اگر مقاومت كنيد، كشته مي شويد.
امام حسين(ع) در جواب او فرمودند: «اَفَبِالْمَوْتِ تُخَوِّفُني؟»
آيا مرا از مرگ مي ترساني؟
?اصلاً مگر مرگ چيزي است كه در فرهنگ حسين(ع) جايي داشته باشد تا بتواند تصميمات او را تغيير دهد؟
?ترس ازمرگ، بزرگ ترين ضعف بشراست
و اژدهاي قدرت، حاكميّت خويش را بر ضعف هاي بشر بنا نهاده و از همه بيشتر بر «ترس از مرگ»؛ و قدرتمندان هميشه بر اساس «ترس بشر از مرگ» در امنيت هستند.
☑️اين است كه حكمت حسيني حكمت فرو ريختن همه قدرت هاي غيرالهي است در همه عصرها، و براي همه نسل ها.
☑️و تا به حسين(ع) نزديك نشده اي، ترس
از قدرت هاي غيرالهي شور حيات را در وجود تو مي خشكاند و در تصميمات تو بدون آنكه بخواهي نفوذ مي كند.
منبع: کربلا مبارزه با پوچی ها
#استاد_طاهرزاده
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات