⛔به جاي ارتباط قلب با حقايق معنوي، به مشهورات ديني مشغول شده ايم و بيشتر فعاليت هاي ديني را در جهت تحريك قوة خيال سوق داده ايم؟!
⛔وقتي دينداري در حدّ قالب و ظاهر آن متوقف شد و ارزش دينداري در حدّ انجام اعمال قالبی آن شد، ديگر فرقي بين عمر سعد، امام جماعت كوفه، با امام حسين(ع) نمي ماند
⛔ مگر اين كه فعاليت فرهنگي و ديني در همين دنيا وسيله اي باشد براي ارتباط با عالم قدس و اسماء حسناي الهي، در آن صورت است كه امام حسين(ع) مي شود پيشوا و مقتدا در رساندن انسان ها به عالم قدس و محبت به علي(ع) مي شود وسيله عبور از صراط.
⛔وقتي بنا نداشته باشيم از طريق دينداري تحولي بنيادين در شخصيت و روح و روان خود ايجاد كنيم و خود را مناسب عالم قيامت نماييم، فعاليت هاي ديني و فرهنگيِ ما بي ثمر و پوچ خواهد بود و به جاي تربيت ميثم تمارها و كميل ها، عمر سعد تربيت مي كنيم،
⛔همه اين مشكلات به جهت آن است كه «دين دانيِ» خود را «دين داري» پنداشته ايم.
❎منبع:کتاب آنگاه که فعالیتهای فرهنگی پوچ می شود
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات