➕فکر کرديم اگر در مقابل غرب کوتاه بياييم آن ها از ادعاهايشان نسبت به انقلاب اسلامي دست برمي دارند در حالي که درست آن موقعي که دولت مردان مي خواستند به بهانه ي عدم تشنج با جهان، به غرب روي خوش نشان دهند آن ها گفتند ايران محور شرارت است و حضرت امام (رحمه الله علیه) اين مطلب را خوب فهميده بودند که اگر يک قدم از مواضع حقِّ خود کوتاه بياييم آن ها چند قدم در مواضع ناحق خود جلو مي آيند و به تعبير حضرت ايشان:
«تا شما را از هويت اسلامي تان - به خيال خودشان- بيرون نبرند، آرام نخواهند نشست».
مي فرمايند:
«مگر بيش از اين است كه فرزندان عزيز اسلامِ ناب محمدي (ص) در سراسر جهان بر چوبه هاي دار مي روند؟»
در چنين فضايي است که مي توان به غرب پشت کرد و پرده هاي ظلماني آن را شکافت تا رابطه ي ما با امام زمانمان(عج) زلال شود و همراه حضرت روح الله بگوئيم «بگذار دنياي پست ماديّت با ما چنين كند ولي ما به وظيفه ي اسلامي خود عمل مي كنيم». حضرت روح الله(رحمه الله علیه) به ما پيام مي دهند كه امروز خدا ما را مسئول كرده است که راه ظهور حضرت را بگشائيم همان طور که به عهده ي امام زمان(عج) گذاشته تا در اولين فرصت که زمينه آماده شد ظهور نمايند.

➕دقيقاً امروز خدا بر ما منت گذاشته و نهضت جهاني اش را با امام خميني عزيز شروع كرده تا جهت گيري ما جهت گيري منتظران باشد و در اين راستا به تعبير ايشان:
«امروز خداوند ما را مسئول كرده است، نبايد غفلت نمود. امروز با جمود و سكون و سكوت بايد مبارزه كرد و شور و حال و حركت انقلاب را برپا داشت».
اين است معني انتظار نسبت به انقلاب جهاني حضرت _{مهدي(عج)} زيرا بايد از خود بپرسيم حضرت تشريف مي آورند تا انقلاب كنند يا تشريف مي آورند كه جاده و پل احداث نمايند تا ما زودتر به خانه هامان برسيم و چلومرغ مان را بخوريم؟

➕در راستاي روحيه ي انقلابي حضرت مهدي(عج) و ياران ايشان، حضرت صادق(ع) مي فرمايند: «مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِهَذَا الْأَمْرِ كَانَ كَمَنْ كَانَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ لَا بَلْ كَانَ كَالضَّارِبِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) بِالسَّيْف »؛ هركس با انتظار ظهور امام زمان(عج) بميرد مانند کسي خواهد بود که در خيمه ي قائم با او باشد، نه، بلكه مثل كسی است كه در خدمت رسول خدا(ص) شمشير زده باشد.

➕اين ها همه نشان مي دهد که ظهور امام زمان (عج) يعني ظهور انقلابي بزرگ و فرهنگ انتظار نمي تواند از آن حالت حماسي جدا باشد و لذا نبايد در حدّ رفاه اجتماعي موضوع را تنزل داد.
در حال حاضر جز راه امام خميني(رض) براي منتظرماندن در اردوگاه منتظران مهدي(عج) راهي در ميان نيست. و تا راه امام خميني(رض) درست فهميده نشود و در آن پرورش نيابيم هيچ ورودي در فرهنگ انتظار نداشته ايم. راه حضرت امام(رض) تنها راهي است که ما را با نتايج فوق العاده اي روبه رو مي کند و در نهايت به نتايجي مي رسد كه همه ي پيغمبرها مي خواستند با ظهور حضرت صاحب الأمر (عج) بدان دست يابند.

➕آن مقصد نهايي در حدّ محدودي در انقلاب اسلامي ظهور کرد و ملت ايران توانستند به کمک آن، راه صد ساله را يک شبه طي کنند. بر همين اساس است که تأکيد مي کنم اگر فرهنگ انتظار را درست بشناسيد و خود را وارد چنين فرهنگي كنيد به خوبي احساس مي کنيد از همه ي جهات تغيير عمده نموده ايد، اعم از روحيه ي حماسي که در شما پيدا مي شود و يا انديشه ي عميقي که در معارف اسلامي براي شما گشوده مي گردد. زيرا با فرهنگ انتظار مي توان از حجاب ظلماني آخرالزماني عبور کرد و با زندگي ديگري آشنا شد، يعني زندگي در کنار حضرت مهدي(عج) و در کنار رسول خدا(ص)، که روايت آن عرض شد.

➕اگر وارد چنين انتظاري نشويم ظلمات آخرالزماني با ظاهر ديني اش ما را مي فريبد. چنانچه پيامبر(ص) مي فرمايند: «بر امت من زماني پيش مي آيد كه از قرآن جز نقش آن، و از اسلام جز نام آن باقي نمي ماند، مسلمان ناميده مي شوند، در حالي كه بيش از همه ي مردمان از آن دورند، مساجدشان آباد است، ولي از هدايت خالي است».

➕علت اين که امت پيامبر(ص) به چنين ظلمتي مي افتند آن است که به همان زندگي عادي که خارج از حاکميت امام معصوم است راضي اند و با روحيه ي انتظارِ حماسي زندگي نمي کنند بلكه قرآن را براي تأييد وضع موجودشان مي خوانند و مساجد شان را هماهنگ سليقه ي ظلمات آخرالزمان مديريت مي کنند.

 بصیرت وانتظارفرج/استادطاهرزاده