?پيامبر(ص) مي فرمايند: « لَوْلا عَلِيّ ٌ، لَمْ يَكُنْ لِفاطِمَةَ كُفْوٌ»؛

◾يعني؛ اگر خداوند علي بن ابي طالب(ع) را نمي آفريد، همسري همطراز فاطمه(س) نبود. حالا در نظر بگيريد مقام علي(ع) را كه مقام ولايت كليّة حضرت پروردگار است

◾و چنين انساني براي همسري فاطمه زهرا(س) همطراز و كفو است، يعني يك نوع هم سنخيِ تكويني اين دو ذات مقدس با همديگر دارند كه بر اساس همان هم سنخيِ تكويني، تشريعاً با هم ازدواج كرده اند و اين جاست كه مي توان از مقام علي(ع) پي به مقام فاطمه زهرا(س) برد و از مقام فاطمه زهرا(س) پي به مقام علي(ع) برد.
◾پيامبرخدا(ص) با توافق فاطمه زهرا(س) و علي مرتضي(ع)، كارهاي خانه را به دوش فاطمه(س) گذاردند و كارهاي بيرون منزل را به عهدة علي(ع) قرار دادند، از طرفي مي دانيد كه در آن زمان آب در منازل نبود و بايد با مشك از بيرون آب مي آوردند و كارهاي خارج از منزل هم كه به عهدة علي(ع) بود پس چرا شانة دختر پيامبر از بند مشك پينه بسته بود؟! معلوم است كه حضور علي(ع) در جنگ ها و فعاليت هاي مربوط به تحقّق اسلام طوري بود كه همة كارها بر دوش فاطمه(س) قرار مي گرفت ولي با اين همه نه تنها زهراي مرضيه(س) هيچ اعتراضي نداشت و هرگز كوچك ترين گله اي از ايشان شنيده نشد و با طيب خاطر همه كارها را پذيرفته بود، بلكه كارهاي خانه او را از كار مهمترش كه تربيت فرزند و عبادت طولاني بود باز نداشت و تاريخ گواه است كه خانه او، خانة تربيت بهترين انسان هاي تاريخ و خانه عبادت و نيايش گشت، به طوري كه خداوند در مورد آن خانه و امثال آن خانه آيه نازل فرمود كه:

◾«في بُيُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ، يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْاصال»؛

◾يعني چراغ هدايت و نور الهي در خانة عبادت آويخته است، خانه هايي كه خداوند اجازه داده رفيع المقام باشند و در آن خانه ها همواره - صبح و عصر- نام خدا برده مي شود. و در شناخت حضرت فاطمه(س) از اين مسئله هرگز نبايد غفلت كرد.

➕منبع:کتاب لیله القدری حضرت فاطمه سلام الله علیها