شما از روزه چه انتظاري داريد؟ مي خواهيد چه چيزي به دست آوريد؟ مطلوبتان از روزه چيست كه دنبالش مي گرديد؟ اول بايد مطلوب انسان مشخص شود، چون ما از روزه به اندازة مطلوبمان بهره مي گيريم و خداوند به ما بهره مي دهد.
مولوي داستان گاوي را نقل مي كند كه در تمام شهر بغداد گردش كرد و در عين اين كه با آن همه غذاها و خوراكي هاي گوناگون روبه رو مي شد جز پوست خربزه چيزي نمي ديد! چرا؟ چون مطلوب جسم و روح گاو، پوست خربزه است بقيه چيزها ازنظر او چيزي نيست. مولوي مي گويد:
گاو را آري به بغداد ناگهان

بگذرد از اين كَران تا آن كَران

از همه خوب وخوشي ها و مزه

او نبينـد غيـر قِشر خـربزه

بعد نتيجه مي گيرد كه:
طالـب هـر چيـز اي يار رشيـد

جزهمان چيزي كه مي خواهد نديد

عمدة مطلب همين است كه هركس در هر عرصه اي دنبال مطلوب خود است و جز آن را نمي بيند، حالا در عرصه روزه هم اگر مطلوب ما چيز كمي باشد، از آن حقايق برين روزه كه مطلوب اولياي الهي است محروم خواهيم ماند. پس اول بايد روشن شود از ماه رمضان چه انتظاري مي توانيم داشته باشيم، اگر انتظارمان كم باشد بهرة كمي مي گيريم، و اگر همت ما بلند باشد، حقايق عالي نصيب ما مي شود. مثل آن گاو كه از آن همه چيز فقط پوسته خربزه را مي خواست. گندم، هم مغز دارد و هم كاه، بايد مطلوب ما فقط كاه نباشد، اگر مغز را بخواهيم كاه هم نصيبمان مي شود.
از طريق روزه هم مي شود از خداوند دنياي بهتر بخواهيم و هم مي شود مطلوبمان وَجه حق باشــد، يعني «اِبْتِغاءً لِوَجْهِ الله» روزه بگيريم تا خداوند، خودش را به ما بدهد.

برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا