❌سؤال شده است قبول داريم بعضي از برنامه ها از جمله بعضي از برنامه هاي تلويزيون لغو است ولي آيا مشغول کردن مردم به برنامه هاي لغو براي جلوگيري از فساد بهتر نيست؟

?جواب: عنايت فرمائيد که هر چه خود را به برنامه هاي لغو عادت دهيم به همان اندازه به هوس خود جواب داده ايم و مسلم است که در امور لغو آنچه رشد مي کند هوس است و نه فطرت، حال اگر هوس را به ميدان بياوريد چون جنس هوس همچون جنس آتش است، همواره جلو مي رود و چيزهاي اطراف خود را مي سوزاند و به هيچ مرزي بسنده نمي کند، عملاً به همان فسادي مي رسيد که مي خواستيد از آن فرار کنيد، اگر پاي هوس به ميان آمد، به کم متوقف نمي شود. پس بايد توجه داشته باشيد که در کارها پاي هوس به ميدان نيايد و در هيچ شرايطي زمينه را براي هوسراني مردم فراهم نکنيم.
❌بلکه از راههاي صحيح مردم را به دينداري معنوي هدايت نمائيم، تجربه ي غلط مسئولان فرهنگي ما اين بود که خواستند از ترس مفاسد ماهواره ، مردم را مشغول به برنامه هاي پوچ و بي محتوا کنند تا به ماهواره رجوع ننمايند، نتيجه آن شد که فرهنگ ديني مردم از طريق برنامه هاي لغو مورد غفلت واقع شد و آن عده اي هم که هرگز به سراغ ماهواره نمي رفتند، با برنامه هاي پوچ و بي محتواي تلويزيون، پوچ و بي محتوا شدند. البته براي مردم عادي نمي توان علامه طباطبائي«رحمة الله عليه» را آورد تا سخنراني کنند، ولي وقتي رويکرد به سوي معنويات باشد از هنرمنداني استفاده مي شود که به طور غير مستقيم قلب هاي افراد را به سوي معنويات سوق مي دهند.

❌مردم از حرف هاي تکراري و لغو خسته مي شوند و به دنبال حرف هاي عميق ديني هستند و از ما تقاضاي حرف هاي عميق بيشتري دارند، وقتي ما توان ارائه ي آن حرف ها را به صورت هنرمندانه نداشتيم خود را به امور لغو سرگرم مي کنيم. بايد بر اين امر تأکيد کرد که قرآن مي فرمايد خصوصيات مؤمن آن است که از کار لغو فاصله مي گيرد. «وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ»؛مؤمنيني که رستگار مي شوند کساني اند که از هر کار لغوي روي گردانند.
❌ما بايد مراقب باشيم که از ترس رو آوردن مردم به ماهواره طوري به هوس آن ها دامن نزنيم که در نهايت به جز به ماهواره به چيز ديگري راضي نشوند. عجيب اينجاست که به جاي احياکردن فطرت و تلاش براي کنترل هوس ها مي خواهيم با جواب دادن به هوس ها آن را به کم راضي نمائيم! اين پنداري است که با واقعيت هوس ها همخواني ندارد و در واقع ما خودمان با ميدان دادن به هوس، ميل به هوسراني بيشتر را در مردم مي افزائيم و در آن حال است که روح ها ارزشي براي دين قائل نيستند، نهايت کار آن مي شود که دين را در حدّ حرکات قالبي مي پذيرند ولي هوس است که بر عقل و روان آن ها حکومت مي کند. به تعبير اميرالمؤمنين(ع) «کَمْ مِنْ عَقْلٍ اَسيرٍ تَحْتَ هَوَي اَميرٍ»؛چه بسيار عقلي که اسير هوسي است که حاکم بر عقل است.

استاد اصغر طاهرزاده