پازل زیبای اندیشه دینی

رسول الله صلی الله علیه و آله فرمودند: «الْمُؤمن بَین خَمْسَة شَدَائِد: مُؤْمِنٍ یَحْسُدُهُ وَ مُنَافِقٍ یُبْغِضُهُ وَ کَافِرٍ یُقَاتِلُهُ وَ شَیْطَانٍ یُضِلُّهُ وَ نَفْسٍ تَنازعُه؛ مؤمن با پنج گرفتاری دست به گریبان است: مؤمنی دیگر که به او حسادت می ­ورزد، منافقی که با او دشمنی می­ کند، کافری که با او می­ستیزد، نفسی که با او کشمکش دارد و شیطانی که برای گمراهی اش می کوشد.

دنیا باشگاه مؤمن است و این پنج شدت باعث افزایش قدرت انسان می­ شود. مشکلات زندگی و شکست­ها همه قدرتی برای رسیدن به الله است. کسی که در یک باشگاه ورزشی ثبت نام می­ کند هزینه و وقت خود را صرف می­ کند تا به آمادگی بدنی لازم برسد و برای رسیدن سختی زیادی را متحمل می­ شود. بدون گذران این سختی، مهارتی کسب نمی شود. مادر کانون مهربانی است ولی وقتی فرزندش به سن هفت سالگی می ­رسد بدون هیچ دلسوزی از خود جدا کرده و راهی مدرسه می نماید. خداوند نیز برای تحصیل بندگانش برنامه ریزی نموده و عواملی برای رشد او در دنیا قرار داده است.

استاد محمد شجاعی

آرامش برای کسی است که کانون آرامش را در وجود خود بیابد. انسان می ­بایست بخش­ های طبیعی و فطری را از هم تفکیک نموده و بخش طبیعی را تحت حاکمیت بخش فطری قرار دهد. با حاکمیت فطرت، انسان فقط با خدا معامله می کند و از تمام کارهای دنیا منفعت آخرتی می­ گیرد. کسب روزی حلال، همسرداری، تربیت فرزند و … از حیطه بخش های طبیعی خارج شده و رنگ الهی می­ گیرد. و اینگونه شد که آسیه توانست از فرعون سود آخرتی گرفته و تا الله اوج گیرد. تحمل مرارت ­های دنیا و اطرافیان آسان شده و این موجبات آرامش را فراهم می­ نماید. این انسان شبیه خداوند شده و اسم مبدل حق تعالی در او فعال شده است. تمام ناهنجارهای جامعه، خانواده و اطرافیان را تبدیل کرده و به واسطه این تبدیل، اوج می­ گیرد. از دنیا مرکبی برای آخرت ساخته و شادی و آرامش او روز به روز افزایش می­ یابد.

یادمان باشد به زودی وارد شرایط زیستی برزخ می­ شویم و برای استفاده از شرایط زیستی آن، باید ابزار آن را از دنیا با خودمان ببریم؛ مانند جنین که ابزار دنیای خاکی را در رحم مادر تهیه می­ کند، دست، پا، شش و بسیاری از اندام ­های دیگر در رحم مادر به آنها نیازی ندارد و برای زندگی دنیا می سازد.

استاد محمد شجاعی

«مَن أحَبَّ قَوما حُشِرَ مَعهُم؛ خدا انسان را با معشوق هایش محشور می کند».

در روز قیامت خداوند به حجم عبادات انسان­ها، آنان را دسته بندی نخواهند کرد، میزان در آن روز، دل است و معشوق هر انسان، گروه او را مشخص خواهد کرد. نماز، روزه، حج، … ملاک نیست، ارتباط قلبی و انس با ابدیت و خانواده آسمانی تعیین کننده است. حضرت می ­فرمایند: اگر شما تمام عمرتون را روزه بگیرید یا تمام عمر را نماز بخوانید بین رکن و مقام کشته شوید (شهید شوید) خداوند شما را با معشوق­ هایتان محشور می­ نماید.

انسان هر روز بارها از خداوند می­ خواهد که او را در راه انبیا، صدیقین، شهدا و صالحین قرار دهد ولی در زمان انتخاب الگو آن را در اینترنت و ماهواره جستجو کرده و برخی دیگر زندگی یک شاعر، فیلسوف، ورزشکار یا هنرپیشه را سرمشق خود قرار می­ دهند. قیمت هر انسان به مربی اوست، هر اندازه شخصیت استاد و مربی او بزرگتر باشد، شخصیت او بزرگتر خواهد شد.

استاد محمد شجاعی

خداوند تبارک و تعالی کلید آرامش را به داوود نبی عطا فرموده و می فرمایند: «وَضَعْتُ الرَّاحَةَ فِی الْجَنَّةِ وَ هُمْ یَطْلُبُونَهَا فِی الدُّنْیَا فَلَا یَجِدُونَهَا؛ داود من پنج چیز را در پنج چیز قرار دادم در حالیکه مردم در پنج چیز دیگر دنبال آن می گردند، من آسایش را در بهشت قرار دادم و انسان­ها در دنیا خواستار آن هستند و آن را نمی­ یابند.

این جستجوی بیهوده باعث هدر رفتن وقت و عمر انسان شده و موجبات سرشکستگی، سرگشتگی و خستگی ایشان را فراهم می­ نماید. ساختار نفس انسان بی ­نهایت است درحالیکه دنیا محدود است و بی ­نهایت در محدود نمی­ گنجد. تنها مصداق بی­ نهایت تنها ذات اقدس پروردگار و مظاهر آن خانواده آسمانی است. انسان در دنیا مجبور است با چیزهایی که با وجودش سازگاری ندارند، معاشرت نموده و این باعث غمزدگی­ اش می­شود. خود حقیقی انسان از جنس دنیا و متعلق به دنیا نمی­ باشد. تنها سه بخش جمادی، گیاهی و حیوانی از دنیاست، بخش اصلی وجود انسان از خدا و دمش نور محمد صلی الله علیه و آله است. از آنجا آمده و به زودی برخواهد گشت. معاد از اصول عقاید بشر بوده و بازگشت مهم­ترین دلگرمی برای گذران دنیاست. باید خود حقیقی را یافت و طبیعت را از فطرت که از جنس الله است، تفکیک نمود. باید به عضویت در خانواده آسمانی یقین نموده و با آنها انس بگیرد و این عضویت یعنی اتصال به کانون آرامش.

استاد محمد شجاعی

انسان می­ بایست به دنبال کشف کانون آرامش در درون خود باشد. فطرت بی­ نهایت طلب انسان فقط با اله­ی که از جنس خود اوست، آرام می گیرد. ممکن است الهِ دیگری برای مدتی کوتاه، جایگزین اله اصلی شود ولی باز انسان درمی­یابد که گمشده­ ای که در پی آن بوده، نیافته؛ و باز سرگردانی و تحیّر. تنها یک اله بی ­نهایت است که به انسان آرامش می ­دهد و می­ تواند با آن پیوند برقرار کند و آن ذات اقدس الهی است.

هر مقدار انس با الله، معنویت، آخرت، آسمان بیشتر باشد، از سطح آرامش بالاتری برخوردار است. ظرفیت روح بی­ نهایت انسان زمانی به تکامل می­ رسد که ظرف آن با چیزی هم سنخ خود پر گردد و مصداق حدیث ائمه معصومین علیه السلام است که می ­فرمایند: «خداوند برای هر چیز حدّی گذاشته (که اگر از آن حدّ بگذرد ضرر دارد) غیر یاد و انس با خداوند تبارک و تعالی».

استاد محمد شجاعی