۴- حريم، شهوات را به «عواطف» و خواست‌ها را به «تمنّا» و توقعات را به «تفاهم» تبديل مي‌کند. حريم، فقط در روابط اجتماعي مصداق نمي‌يابد بلکه مي‌توان جوهر آن را در نحوه‌ي همزيستي مرد و زن، در تنظيم فضاي خانه، در تقسيم فضاي شهر، در لباس پوشيدن، در عفتِ کلام و در تعارف و تواضع جستجو کرد، با نحوه‌اي از سازش و سکوت و بردباري.
حريم، حافظ خلوت فرد است و بستري است براي شکفتگي ذهني، فضايي است که امکان سير در حالات درون را به انسان مي‌دهد و همان‌طور که امروز با روح غربي، محيط زيست در معرض نابودي است، خلوت دروني انسان‌ها هم در معرض آلودگي است. زيرا حريمي که حافظ محيط ذهني است مورد اصابت قرار گرفته و به اعتباري ديگر گمشده است.
حريم، عامل مؤثر در ايجاد هماهنگي ناشي از طلب يگانگي با مبدء هستي و طبيعت و اجتماع انسان‌ها است. هماهنگي در صورتي ميسر است که هيچ‌چيز از مقام خود فرو نيفتد و جاي ديگري را نگيرد و اختلاط پديد نيايد و موقعي که همه‌چيز در جاي خود است، تصرف، تعدّي و رقابت از ميان مي‌رود.

#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده
#استاد_طاهرزاده