با شناخت بیشتر و بخصوص انسان‌شناسی و خودشناسی ما می‌توانیم بالاترین زمینه‌های دریافت را از خداوند تعالی داشته باشیم.

اگر کسی به کار خودشناسی و معرفت قوای خودش اقدام کند و توانایی‌هایش را بشناسد، باب توفیقات به رویش باز می‌شود؛ هم اقتصادی، هم بدنی، هم خانوادگی، هم سیاسی، هم اجتماعی، هم عقلی و هم فوق عقلی. پس شما تا قدرت جذبتان را بالا نبرید، حتی در صورت داشتن هم نمی ­توانید از آن بهره برداری کنید.

الان قانون جذبی که خارجی‌ها می‌گویند، اشتباهات زیادی دارد. متأسفانه خیلی‌ها با چشم و گوش بسته اینها را می‌پذیرند. بعد دچار توهمات، سرخوردگی‌ها و شکست­ های زیادی می ­شوند. هیچ­کس به اندازه خدا ما را نمی‌شناسد. او همه ابعاد وجودی ما را می‌شناسد و برای همه ابعاد وجودی ما قانون طراحی کرده است. پس باید این فرمول ها را یاد بگیریم و به کار ببریم.

از دیگر عواملی که در قوانین موفقیت باید یاد بگیریم، این است که موفقیت نامحدود است. ما اصلاً چیزی به اسم بن‌بست یا نمی‌شود نداریم.

95 درصد طلاقهای ما برای این است که ما دائم فکر می‌کنیم که درست نمی‌شود. درحالی که اگر من فرمول­ها را بلد باشم، طلاقی اتفاق نمی‌افتد. ما چون مسئله را بلد نیستیم، صورت‌مسأله را پاک می‌کنیم.

اینکه من نمی‌توانم با این زن کنار بیایم، نمی‌توانم با این شوهر کنار بیایم، پس طلاق بگیرم. این که راه‌حل نشد. این فرار از قوانین موفقیت است. تو قوانین موفقیت را بشناس، می‌بینی که با این شوهر بد هم می‌شود معجزه‌های زیادی کرد.

پس همه چیز قانونمند و فرمول‌دار است و ما باید این فرمول­ها را یاد بگیریم و عمل کنیم و ببینید که زندگی ما چه خواهد شد.

یک نکته راجع به خِیر و خَیر بگویم. این خیلی مهم است. «نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً[3]= و به ناخوشی و خوشی شما را بیازماییم». منِ خدا شما را هم به خیر و هم به شر آزمایش می‌کنم.

آن شر هم فتنه است. خیر هم فتنه است. ثروت هم فتنه است. شوهر خوب آزمایش است. ممکن است یک نفر را جهنمی کند، زن خوب آزمایش است، ممکن است کسی را جهنمی کند. پیغمبر آزمایش بود و خیلی‌ها را جهنمی کرد. قرآن آزمایش است و خیلی‌ها را جهنمی کرد. خیر است. ولی برای خیلی‌ها خیر نیست. چون نمی‌توانند با آن ارتباط خوبی برقرار کنند.

بدش هم همینطور است. اگر مریضی و بدهکاری می‌دهد، آن هم خیر است. اما در قالبی است که تو از آن خوشت نمی‌آید. لذا قرآن می‌گوید: ما هم با خَیر یعنی مطلق قشنگی‌ها، مطلق خوبیها و مطلق مصلحت­ها امتحان تان می‌کنیم.

این یادمان باشد که خَیر در مقابل شر است: «نَبْلُوكُمْ بِالخَیرّ»ِ

اما خِیر یعنی اعطا و بخشندگی. مثلا به یکی می‌گوییم الهی خیر ببینی. منظورمان این است که سعادتمند بشوی. پس وقتی که می‌گوییم خَیر این یعنی چیزی است که خوب است و ضد شر است، اما وقتی می‌گوییم خِیر یعنی بخشندگی.

 

استاد محمد شجاعی

 

کسی که غصه بخورد، بی‌برکتی می‌آورد و در کارش گره می‌خورد. اینها قاعده هستند. بعد به آنها می‌رسیم. اینطور نیست که بگوییم شخصی موجی است و ناراحتی اعصاب دارد. ناراحتی اعصاب از یک جایی به وجود آمده. می توان به راحتی درمان کرد. چون قانون است. هر کس رعایت کند، حل می شود. پس همه چیز ریاضی است و فرمول دارد. هر چه این فرمول­ها را بیشتر یاد بگیرید، جذب توفیقات شما در همه پنج شان وجودی شما بیشتر خواهد شد.

موفقیت یعنی عصبی نشدن، پرخاشگر نشدن، از فشار چشم و هم‌چشمی خفه نشدن، خیر و برکت اقتصادی داشتن و محتاج کسی نشدن. اینها موفقیت در همه زمینه‌هاست.
موفقیت یعنی اینکه بتوانی تمام گناهانت را از صحیفه اعمالت پاک کنی و 60 سال گناه را به ثواب تبدیل کنی. «فَأُوْلئِكَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ[2]= پس آنان کسانی هستند که خداوند بدی هایشان را به نیكی ها تبدیل مى­ كند». برای تبدیل گناهان به حسنات، باید فرمول تبدیل را یاد بگیری. این موفقیت است.
می گوید: الان شکست خوردم، گرفتاری دارم، زندگی‌ام پاشیده، مشکل اقتصادی دارم، فشار روانی دارم. چه کار کنم؟ آیا همه‌اش به شادی و آرامش تبدیل می شود؟ می گوییم بله. اما باید سیستم تبدیل را یاد بگیری. اگر این را یاد بگیری، می‌بینی که کار سختی نبود، می ­توان همه گناهان را به ثواب تبدیل کرد.

استاد محمد شجاعی

برای جذب توفیقات و موفقیت ها باید فرمول ها و قوانین آن را بشناسیم
قانون­ های موفقیت، قانون­ های ریاضی و نامحدودی هستند. برای رسیدن به موفقیت باید فرمول های آن را یاد بگیرید تا جذب توفیقات تان بیشتر شود، یعنی بتوانید غصه‌های گذشته زندگی‌تان را به شادی تبدیل کنید.
دین خدا سه شاخه است. در هر سه شاخه شما باید توفیق به دست بیاورید. قوانین دارد. اهم و مهم هم دارد. اگر ما اینها را نشناسیم، موفقیت از دست ما می‌رود. چون ریاضی هستند. چرا خدا جلوی مریض شدن و فلج شدن و کر و کور و لال شدن بچه را نمی‌گیرد؟ چون می‌گوید: حرمت قانون خودم را نمی‌شکنم: «فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلاً وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلاً= در سنت خدا تغییر و تبدیلی پیدا نمی شود». خدا سنتهای خودش را تغییر نمی دهد. سنت یعنی قوانینی که خلق کرده.

قانون­ های موفقیت، قانون های ریاضی است. اگر کافر هم رعایتش کند، نتیجه می‌گیرد. پس خدا حرمت قانون­ های خودش را به هیچ وجه نمی‌شکند. مثلاً کسی می‌گوید: نزد پزشک نمی‌روم و درمان نمی‌کنم تا خدا مرا شفا بدهد. خدا هم می‌گوید: شفایت نمی‌دهم، مگر اینکه دکتر بروی. بنابراین، قوانین الهی برای موفقیت ما در سه شاخه ی «اعتقادات، اخلاقیات و شریعت و فقه» طراحی شده است و همه هم برای آسانی و آسایش بشر است: «یُرِیدُ اللَّهُ بِكُمُ الْیُسْرَ[1]= خداوند برای شما آسانی می خواهد».

اینکه مریضی، گرفتاری، شکست پی‌در پی و بی توفیقی‌ها در همه زمینه‌های زندگی سراغتان می‌آید، به خاطر این است که به قوانین الهی بی‌اهمیت هستید.

«وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً= و داوری چه کسی از داوری خدا بهتر است؟». از نظر آیین چه کسی از خدا بهتر است؟ من شما را آفریدم برای اینکه شبیه من بشوید. حالا چه کسی بهتر از من شما را می­ شناسد؟ چه کسی بهتر از من برای شما برنامه‌ریزی می­ کند؟ مهربان‌تر از من به خودتان دارید؟ دلسوزتر از من به خودتان دارید؟ قانون برای شما گذاشته ام که این را اگر رعایت کنید، به توفیق می‌رسید. اما اگر رعایت نکنید، دائماً به خودتان و دیگران و اطرافیان تان ضرر می‌زنید.

استاد محمد شجاعی

 

انسان بیشتر ادله توفیق را خیلی دوست دارد. یعنی دوست دارد که بتواند علوم مختلف را خوب یاد بگیرد و محدودیت و محرومیتی برای او در یادگیری، فهم و طی مراحل درجات علمی به وجود نیاید. مثلاً می‌خواهد کنکور قبول بشود. اگر حوزه علمیه می‌رود، بتواند خوب درس بخواند و عالم و دکتر خوبی باشد. مهندس خوبی باشد. این توفیق ها را دوست دارد. در مرتبه فوق عقلانی که بخش انسانی است، انسان در این بخش هم آرزوی توفیق دارد، یعنی می‌خواهد با غیب ارتباط بگیرد، با خانواده آسمانی اش، با فرشته‌های الهی، با شهدا، با صدیقین، با صالحین و از همه مهمتر بتواند با غیب رفت و آمد برقرار کند.

معشوق و اله اصلی ما خداوند تبارک و تعالی است. انسان به اندازه‌ای انسان است که در پیوندش با زوج و اله ­اش موفق باشد. هر چقدر انسان قرب، عشق، انس و محبتش نسبت به خداوند تبارک و تعالی بیشتر باشد، انسان‌تر است. یعنی باطن او انسانی‌تر است. هر چند اگر توفیقات چهارگانه پایین را پیدا کند، ولی توفیق در ارتباط با غیب، با خداوند، با خانواده آسمانی اش پیدا نکند، توفیقات دیگرش، هم شکست است و به ضررش تمام می‌شود. این خیلی مهم است.

پس ما در هر جهتی که هستیم توفیق، خیر و برکت و رشد را می‌خواهیم. دنبال این هستیم که بن‌بست نداشته باشیم، گره نداشته باشیم، کارها روی روال باشد، سرعت داشته باشد، قدرت داشته باشد، خیر و برکت داشته باشد، فرقی هم نمی‌کند. هر کاری که باشد. مثلاً یک کسی هنرمند است، می‌خواهد کارگاه هنری اش روی روال و خیر و برکت باشد. یا کار اقتصادی می‌کند، دوست دارد که خیر و برکت داشته باشد. کار سیاسی می‌کند، همینطور است. کار فرهنگی می‌کند، همینطور است.

ما به دنبال این هستیم که چه کار کنیم در زندگی مان موفق باشیم و نیز زندگی به نفع ما و بر وفق مرادمان باشد؟ به گونه ای نباشد که وقتی به گذشته‌ برمی‌گردیم، حسرت زیادی بخوریم و خرابکاری و اشتباه زیادی داشته باشیم. این یک طرف ماجراست.

طرف دیگر ماجرا این است که انسان بعد از مرگ به عالم دیگر که عالمی بینهایت زیباتر، کاملتر، بزرگتر، جذاب‌تر و پیشرفته‌تر از اینجاست، منتقل می شود. باید سالم برود و آمادگی لذت بردن و زندگی کردن در آن شرائط را داشته باشد. امکانات کافی برای بهره‌برداری از آن فضای بی نهایت را با خودش برده باشد. بنابراین، ما باید در اینجا هم کاری کنیم که حسرت و غصه نداشته باشیم. چون غصه هم دنیا را خراب می‌کند و هم آخرت انسان را.

خلقت خدا یک خلقت ریاضی است و ساختار همه موجودات اعم از اتم، الکترون، نوترون، مولکول و… ریاضی است و خدا اصرار دارد که ما این را بفهمیم که همه چیز ریاضی است، یعنی حساب و کتاب دارد: «كُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار= خدا برای همه چیز قدر و اندازه قرار داده است».

در تمام شاخه‌های اقتصادی، جمادی، گیاهی، حیوانی، عقلی و فوق عقلی فرمول و قاعده داریم. مثلاً یک کسی می‌خواهد موفقیت اقتصادی داشته باشد، باید فرمولهایش را یاد بگیرد. چون خداوند می‌گوید من برای هر چیزی خیر و برکت قرار داده ام. برکت را خداوند نازل می‌‌کند. او دائم‌الفضل است. یکسره به بندگانش هدایا و عطایایش نازل می‌شود. اما چه کسی چقدر گیرش می‌آید؟ آیا می‌شود کاری کرد که خیر و برکت داشته باشد؟ آیا می‌شود کاری کرد که دریافتمان بیشتر شود؟

استاد محمد شجاعی

خوشبخت و موفق واقعى کسى است که از خودش لیاقت نشان بدهد تا آمادگی جذب موفقیت و خیر را داشته باشد. برای جذب موفقیت سه شرط لازم است:  عاشق موفقیت و جذب خیر باشد- نظام خلقت را نظام ریاضی و دقیق بداند- برای این موفقیت سعی و تلاش کند.
انسان بی نهایت‌طلب است. چون فوق عقل دارد. عاشق همه کمالات است و همه کمالات را بی­نهایت می‌خواهد. بنابراین، انسان در دریافت کمالات و رشد سیری ‌ناپذیر است و حد محدودی در رشدش ندارد. انسان هیچ وقت احساس سیری نمی‌کند. چون از روحی آفریده شده که آن روح، مظهر کامل جلوه بی­نهایت الهی است. حالا چگونه می‌تواند انسان در همه عرصه ها جذب الهی را بیشتر دریافت کند؟ اگر من مشکل اقتصادی داشته باشم، آیا راهکاری وجود دارد که حل بشود و خیر و برکت پیدا کنم؟ بله. وجود دارد.

خداوند در قرآن می‌گوید این که شما در زندگی دچار سختی، تنگی، شکست و بی‌برکتی می‌شوید، به آرزوهایتان نمی‌رسید، علتش در خودتان است. من که برای شما آسایش و راحتی و خیر و برکت را می‌خواهم.

پس دقت کنید که این مقوله، یک مقوله ی کاملاً ریاضی است. چیزی به اسم شانس وجود ندارد. اگر کسی اعتقاد به شانس و بخت و اینطور چیزها داشته باشد، آسیب زیادی می‌بیند. چون از ریاضیات و حقیقت خلقت فرار می‌کند و سراغ چیزهایی می‌رود که خرافی است.

مقوله موفقیت یک مقوله کاملاً ریاضی است. اگر کسی قواعدش را یاد بگیرد و آنها را به کار بگیرد موفق است، حتی اگر کافر باشد. بعضی جاها شرایط ایمان به توفیق خیلی کمک می‌کند، خیلی جاها هم شرائط، ایمان لازم ندارد. برای اینکه انسان دچار خیر و برکت در زندگیش بشود، شرایط دیگری نیاز است. یعنی یک مؤمن اگر این شرائط را رعایت نکند، زندگی اش پر از نکبت، گرفتاری و مشکلات می‌شود، اما یک کافر اگر آن فرمولها را یاد بگیرد و به آن فرمولها عمل کند، زندگی اش خیلی شیرین و موفق شده و خیر و برکت پیدا می‌کند.

پس این را دقت کنیم که ما 1ـ عاشق خیر و برکت هستیم در همه زمینه‌ها. چون عاشق کمال مطلق و بینهایت هستیم. عاشق آسایش مطلق هستیم. از این رو، موفقیت را دوست داریم و نمی خواهیم مانعی سرراهمان باشد.

 2- خلقت و نظام هستی ریاضی است. مثل ساختار اتم، الکترون، نوترون، پروتون، سلول‌ها، مولکول‌ها، گیاهان، کهکشان‌ها که همه ریاضی است. بنابراین، اگر این ریاضیات درک شود، موفقیت حاصل می‌شود.

3ـ برای جذب خیر و برکت، باید زمینه‌اش را فراهم کنیم. یعنی باید تلاش تان را بکنید: «لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى[1]= برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست». انسان جز به آن اندازه که سعی می‌کند چیزی گیرش نمی‌آید. توکل، کمک علمی، برکت و خیر بعد از آماده شدن تو است.

امیرالمؤمنین (علیه السّلام) فرمودند: «مَا مِنْ‏ حَرَكَةٍ إِلَّا وَ أَنْتَ مُحْتَاجٌ فِیهَا إِلَى مَعْرِفَةٍ= هیچ حرکتی نیست مگر در آن تو احتیاج به معرفت داری». اطلاعات کافی نیست. بلکه معرفت و در کنارش تجربه برای شروع یک کار لازم است. هر چیزی می خواهی، باید نوع خیر و برکتت مشخص باشد. پس این ما هستیم که باید برای جذب خیر و برکت و موفقیت فرمولها را یاد بگیریم و روابط‌مان را با آن فرمولها تنظیم کنیم تا آن خیر و برکت بیاید و آن اتفاق قشنگ بیفتد.

استاد محمد شجاعی