✴️حضرت‌زينب(س) در عرصة بيابان تاريك، اين زن و بچّه‌ها را جمع‌آوري كرد.

‼️خدايا! اين زن چه شخصيتي از خود نمايش داد.
‼️واقعاً او عقيلة بني‌هاشم بود و چه خوب كارها را به سروسامان مي‌رساند.

✨با مديريت امام معصوم و اجراي مدبّرانة اين زن بايد پيام كربلا درست و عميق و گسترده رسانده شود.

⚜️حضرت‌زينب(س) تا نيمه‌شب زن و فرزندان آل‌الله را جمع كرد تا اين‌كه همه خوابيدند.
⚜️نيمه‌شب وقتي امام سجّاد(ع) برخاستند تا نماز شب بخوانند، ديدند عمّه‌شان نشسته نماز مي‌خوانند!

?چه گوهري است اين نمازشب كه اين چشمان بصير و قلب‌هاي بيدار حتّي در چنين شرايطي با آن همه مصيبت و خستگي‌هاي روز از آن دست نمي‌كشيدند.
❗️حضرت سجّاد(ع)به اعتراض مي‌فرمايند كه: عمّه‌جان! من نمي‌دانستم كه شهادت برادر، شما را مجبور مي‌كند كه نماز را نشسته بخوانيد!

?ملاحظه مي‌كنيد چه انتظاراتي از هم داشتند،
? چه وجودهاي پراستقامتي بودند و چه خوب همديگر را مي‌شناختند.

⬅️درست است كه تاريخ از جواب حضرت زينب(س)چيزي ثبت نكرده و شايد هم حضرت چيزي نگفته باشند
⬅️ولي در سكوت ايشان گويا در جواب فرموده باشند: شهادت برادر نيست كه مرا مجبور به اين كار كرد،
⬅️سنگيني پيام شهادت اين‌قدر زياد است كه كمر مرا مي‌خواهد بشكند.

❌منبع:نگرشی به کربلا باچشم عقل وعاطفه