آيه 61 سوره اسراء مي فرمايد:

اي پيامبر! قضيه اين طوري است كه جهان شيطان دارد و امّت تو هم تحت تأثير شيطان قرار مي گيرند، پس آماده شو كه يك عدّه اي از همين مؤمنين را كه به سراغت آمده اند، شيطان مي ربايدشان، چرا بايد آماده باشي كه يك عدّه اي را شيطان مي ربايد و دينشان را سست مي كند و آن ها دين را انکار مي کنند و دنياگرا مي شوند؟

چون بناست عمق شخصيت هركس روشن شود و شيطان مأمور چنين كاري است كه بحث آن تا حدّي گذشت و باز جاي بحث دارد، و علّت انحراف اين مؤمنين بعد از ايمان، ريشه اش در خواست خودشان است و اين طور نيست كه تو بد تبليغ كرده اي و يا اسلام ضعيف است و قانع كننده نيست و يا كار از دست تو بيرون رفته است، نه! قصّة شيطان، قصّة معني كردن روابط انسان ها با خودشان است. قصّة شيطان، قصّة معناكردن نحوة بودن انسان ها در دنياست.

در ادامة آيه مي فرمايد: «وَ اِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا اِلاّ اِبْليسَ»؛ ابليس سجده نكرد آن وقتي كه گفتند سجده كن! «قالَ ءَاَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طيناً»؛ گفت: من به گِل سجده نمي كنم!! پس قصّة شيطاني شيطان از اين جا شروع شد و حرفش هم اين بود كه خدايا! اگر فرصتم بدهي سوار آدم ها مي شوم، حَنَك و افسارشان را مي كشم. كسي كه مي خواهد افسار ديگري را بكشد، بايد سوارش شود تا بتواند بر او مسلّط شود و نگذارد فرار کند

پس معلوم است كه شيطان سوار يك عدّه اي مي شود، آن كسي كه سواري به شيطان بدهد، آن جايي كه شيطان بخواهد مي رود. شما چرا ناراحتيد، بگذاريد يك عدّه اي را هم شيطان سوارشان شود. معني اين كه عدّه اي گمراه مي شوند و يك عدّه اي گمراه نمي شوند را خدا مي خواهد براي ما روشن كند. و اين کار را خداوند به وسيلة شيطان انجام مي دهد.

البته تذکر به اين افراد وظيفة ما است، ولي اعتراض به خدا که چرا شيطاني هست تا اين طور عمل کند، از سر بي حکمتي است.

⭕منبع: کتاب هدف حیات زمینی آدم