? «وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»

براي شما از جان خودتان همسراني خلق كرد كه در كنار آنها آرامش داشته باشيد، و بين شما و همسرانتان مودّت ودوستي و رحمت قرار داد. ملاحظه مي كنيد كه در آخر آيه فرمود؛ بين شما «مودّت» و «رحمت» قرار داديم.

?ولي _{اگر انسان نگاه خود را به همسر خود با نگاه هاي حرامي که به نامحرمان انداخت، خراب کرد، هيچ وقت نور «مودّت» و «رحمت» بر قلب او تجلي نمي کند.} «مودّت» يك نوع محبت زيبا و پاك و متعالي است و غير از «هَوي» است كه همان ميل غريزي و طبيعي است. مي فرمايد:

◾در شرايط ارتباط صحيح با همسر «هوي» و هوس حاكم نمي شود بلکه «مودت» و «رحمت» حاكم مي شود.

◾رحمت يك نوع ايثارگري نسبت به همديگر است، و به همين جهت هم اسم منزل را مسكن گزاردند، چون در مسكن كه زن و مرد كنار همديگر هستند آن آرامش خدادادي، همراه با «مودت» و «رحمت» جريان دارد.

◾حالا اين را در نظر بگيريد و با شرايط جديد كه زن و مرد فقط از جنبه ارضاي ميل جنسي به همديگر مي نگرند مقايسه کنيد، گويا اين نوع همسران با اين که در خانة خود زندگي مي کنند ولي مسكن ندارند، صبح هر دو از خانه بيرون مي روند و تا شب جداي از همديگر زندگي را مي گذرانند.

◾اين ها خود را از زندگيِ زيبايي که خدا براي انسان ها قرار داده است محروم كرده اند و چون با اين نوع بودن در كنار همديگر جانشان به آرامش نمي رسد و آن مطلوب خود را به دست نمي آورند. از طريق جمع كردن برگ و پزهاي فرعي مي خواهند يك طوري اين نقيصه را جبران كنند

منبع:کتاب هدف حیات زمینی آدم