مگر علم، جان را تغذيه نمى كند؟
?مگر علم، جان را تغذيه نمى كند؟
?بهترين غذا براى جان مادّى، شير است.
?و براى جان غيبى، علم است و اين دو با همديگر يك رابطه اى دارند.
?«محى الدين عربى» در كتاب فصوص الحكم مى گويد:
?ابى خالد، در خواب ديد كه شير خورده است.
?شب آمد خدمت يكى از عرفاء و خوابش را گفت.
?آن عارف مى گويد: اين خواب دو حالت و دو مقام دارد. در اين كه اين رؤياى صادق است شكّى نيست،
⚡️حال بگو آيا تو ديشب كه خواب ديدى شير مى خورى، آيا به واقع شيرى وارد معده ات شده؟ گفت: نه!
⚡️به او گفت: ولى اگر استفراغ كنى، شير استفراغ مى كنى.
⚡️اين يك وجه از تعبير خوابت، اگر خواستى بر اساس موطن دنيا تعبير شود،
?ولى اگر بخواهى بپذيرى، شير يعنى علم، تعبير خوابت اين است كه به تو علم مى دهند.
?چون شير در مقام غيب، علم است، در مقام عالم ماده شير است.
?ايشان مى گويد: وسوسه شدم من كه شير نخورده ام،
⚡️پس مگر مى شود كسى شير نخورد، ولى خواب شير خوردن ببيند
⚡️و بعد شير خورده باشد و در معده اش شير باشد؟
⚡️خودم را وادار به تهوّع كردم، ديدم شير بيرون آوردم،
?چيز پيچيده اى نيست.
برشی از #کتاب_ماه_رجب_ماه_يگانه_شدن_با_خدا
