➕شما از روزه و انصراف از غذا، حقايق غيبي طلب كنيد تا همان حقايق نصيب شما شود، اصلاً روزه براي همين است.
شما موجودي غير مادي هستيد، موجود غير مادي اگر به ماده نظر داشته باشد به اين جهت است كه فعلاً منزلش ماده است، من و شما يك موجود غير مادي هستيم. منزل اصلي موجود غير مادي كجاست؟
? مسلّماً منزل اصلي انسان غيب است، شما نظرتان را از اين ماده كم كنيد خودتان را در عالم غيب مي بينيد. شما همه جايي هستيد، اما فعلاً نظرتان كجـاست؟ به ماده بدن. حالا اگر بخواهيد خودتان را در عالم غيب حس كنيد بايد نظرتان را از ماده كم كنيد، شما جنستان از جنس غيب است و لذا خودتان را در عالَم غيب حسّ مي كنيد. مولوي همين را در اول مثنوي مي گويد كه:

بشنو از ني، چون حكايت مي كند

از جدايي ها شكايت مي كند

?يعني همة حرف انسان ها وقتي در عمق آن بروي، ناله اي است از اين كه از آن مقام مجرد غيبي جدا شده اند. حالا روزه كمك مي كند كه لااقل به آن عالَم سري بزنيم.
مي فرمايد: «روزه؛ صفاي دل و افروختگي خاطر و تيزي بصيرت مي آورد» بصيرت آدم تيز مي شود، چون حجاب ارتباط با حقايق غيبي اش ضعيف مي شود. آيا آدم هاي پرخور را ديده ايد كه هم عمرشان كوتاه و هم انديشه شان ضعيف است؟

➕ اين يك قاعده است، يك مسئله علمي است، آدم هاي پرخور هم خيلي زود مي ميرند، هم آن فرصت رسيدن به تعالي را از دست مي دهند و هم كم عقلند. نكتة خوبي از بزرگان داريم، مي گويند: « سيري، كُندي ذهن و كوري دل مي آورد و گرسنگي، نفسانيت و هوس را خوار مي كند و دل را با عالَم سماوي ربط مي دهد.»
فرمايش پيامبر(ص) هست كه مي فرمايند :
«حَيُّوا قُلُوبَكُم بِقِلَّةِ الضِّحْكِ وَ طَهِّرواها بِالجُوعِ، تَصْفُو وَ تَرِقْ»
قلب هايتان را زنده نگه داريد به كمي خنده و پاك نگه داريد با گرسنگي، تا صاف و رقيق شود.

?برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا