35- آن‌چه ملت ما را آرام و قانع مي‌کند، نه دموکراسي است و نه حقوق بشرِ غربي. آن‌چه علي‌رغم فقر، زندگي را براي مردم تحمل‌پذير مي‌کرد و مي‌کند، بار معنوي جهان‌بيني ما است.
ولي آن‌چه توده‌هاي غربي را حفظ مي‌کند، حکومت قانون، اصل مسئوليت مدني، اصل آزادي و حقوق فردي است ولي شأن ملت ما چنين اموري نيست و تأکيد بر آن‌چه مربوط به غرب است ماهيت ملت ما را تغيير مي‌دهد و از اصالت‌هايش جدا مي‌نمايد. فرآيندي که با پيروزي انقلاب اسلامی به ظهور آمد و همچنان پيش آمد تا دفاع مقدس ، و باز همچنان پيش آمد تا دفاع از حريم اهل‌البيت و ظهور در آينه‌ي وجود حاج قاسم که با ظهوري خاص با ما به گفتگو آمد تا بيش از پيش هستي خود را در فرآيندي تاريخي احساس کنيم و باز از خود بپرسيم ما در هستي خود، چگونه «بودني» داريم و چگونه بايد در اين زمانه به بيکرانگي خود فکر کنيم؟

به «يوم الفصلي» که از ابتدا ميقات ما بوده است و با به بلوغ‌‌آمدنِ خود به آن مي‌رسيم. در آن صورت است که خود را از گردونه‌ي دوگانه‌ي توسعه‌يافتگي و توسعه‌نيافتگي آزاد مي‌يابيم و جهان گمشده‌ي خود را که همه‌چيز آن‌جا معناي قدسي داشت حتي سختی‌ها، مي‌يابيم.

#استاد_طاهر_زاده
#انقلاب_اسلامی_و_جهان_گمشده