انسان موجودی است که در نهایت ضعف، نهایت قدرت را طالب است. قدرت‌طلبی انسان پایان ندارد درحالی‌که انسان اساساً نمی‌تواند خودش قدرتی به‌دست بیاورد. کسی هم نیست که به او بفهماند «تو فقط می‌توانی به یک قدرت لایزال و مطلق، متصل بشوی. او را پیدا کن و قدرت‌طلبیِ خود را با دوست‌داشتن او ارضا کن. البته او به تو قدرت هم خواهد داد ولی خودت مستقلاً هیچ‌چیز نخواهی بود.»