وقتي متوجه شديم دوران دانشجويي و طلبگي دوران پاشيدن بذر در پهن دشت زندگي است، در اين بذرپاشي بايد برنامه داشت، هرکس به جايي رسيد و از زندگي خود بهره گرفت و بهره رساند، در ازاي برنامه ريزي بود، دائماً بايد در هر حال برنامه داشت و طبق برنامه عمل کرد، حتي بازي و تفريح و گپ زدن هم بايد با برنامه باشد. درست است وقتي نمي توانيد طبق برنامه اي که ريخته ايد عمل کنيد مأيوس مي شويد، ولي دوباره برنامه ريزي کنيد و در برنامه ي دوم نقطه هاي ضعف برنامه ي اول را در نظر بگيريد، باز برنامه ي سومي بريزيد که نقطه هاي ضعف کمتري داشته باشد، در فصول مختلف سال بنا به شرايط مختلف برنامه ريزي جديد بکنيد، بالأخره يک روز بي برنامه نباشيد، هرچند بايد در برنامه ي خود انعطاف داشته باشيد و پيش بيني مسائل احتمالي را هم بکنيد.
مثلاً يك برنامه بنويسيد كه صبح چه موقع از خواب بلند شويد، چه مدت بايد براي نماز و تعقيبات و قرآن بگذاريد، چقدر ورزش كنيد، چه ساعتي مطالعه را شروع كنيد، اين ساعت اين درس مشخص را بخوانيد، يك هفته كه مي گذرد مي بينيد بعضي از قسمت ها درست اجراء نمي شود، بسيار خوب، برنامه را عوض كنيد، از اول برنامه هاي خيلي آرماني نريزيد كه نتوانيد انجام بدهيد، ولي حتماً براي خودتان برنامه بريزيد. حتي براي خواب برنامه ي مناسب بريزيد که فردا کسل نباشيد، بين شش تا هشت ساعت خواب در بيست و چهار ساعت طبيعي است. همچنين غذا خوردن هم با برنامه باشد، و مقدار آن هم مشخص باشد، نه خيلي کم، نه خيلي زياد. وقتي طبق برنامه مي گوييم از ساعت 8 تا 5/9 مي خواهم اين كتاب را بخوانم معلوم است چقدر مطالعه كرده ايد. اما وقتي كه مي گوييم پيش ازظهر اين كتاب را مي خوانم معلوم نمي شود چه كار كرده ايد.
تأکيد بنده آن است که برنامه داشته باشيد و برنامه هاي تان قابليت انعطاف داشته باشد، يك برنامه خشك و خشنِ آهنين خوب نيست، تجربه کرده ايد اگر اين ساعت از صبح از خواب بلند شوي در حين روز خوابت مي گيرد، بايد نيم ساعت بيشتر بخوابي، همين نيم ساعت خواب اضافه را وارد برنامه کنيد، مهم اين است که همين نيم ساعت خواب اضافه با برنامه باشد، به خصوص در اوقاتي مثل تابستان که اگر برنامه نريزيد يك دفعه مي بينيد سه ماهه ي تابستان گذشت

#استاد_طاهر_زاده