علائم کسی که تغذیه معنویاش کم است:
اگر روی سجاده نمیتوانی بروی؛
اگر حوصله نماز و زیارت نداری؛
نسبت به اسم معصوم حس نداری؛
نمیتوانی با خانواده آسمانی ات (معصومین)ارتباط برقرار بکنی؛
پرواز نداری؛
دلت پر نمیکشد به سمت حرم؛
با قرآن انس نداری؛
از تسبیح بدت میآید؛
آدمهایی که معنوی هستند را دوست نداری؛
اینها نشانه این است که غذایت کم شده است. یعنی آدم بدی نیستی و فقط سوءتغذیه داری. باید سوء تغذیه ات را برطرف کنی.
همانطور که برای تقویت بدنت روزی سه وعده غذا و چند وعده هم هله هوله میخوری؛ برای تقویت روح هم گفتهاند صبح بلند شو غذا بخور، ظهر و عصر و مغرب و عشا هم همینطور. آدم وقتی سوءتغذیه داشته باشد، غذا را راحت دریافت نمیکند. کسانی که مدتها غذا نخوردهاند، اول به آنها غذاهای ساده میدهند، مثل فرنی و سوپ تا یاد بگیرد، آرام آرام غذای سفت و عالی را هم بتواند بخورد. شما اگر به یک بچه 6 ماهه یکدفعه کله پاچه بدهی بخورد، میمیرد. یا به او آجیل بدهید نمیتواند بخورد.
استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی
نظر از: کهنه پوش قافله [بازدید کننده]
حقیقتا همینطوره
مانیاز به تغذیه مفید روحی داریم
پاسخ از: راحیل [عضو]
بله درسته
بدون تغذیه روحی زندگی سخته
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات