از همین حالا انسان باید تصمیم بگیرد واقعا با خاندان آسمانی خودش زندگی بکند، نه فقط با خانواده زمینی. بر اساس خانواده آسمانی خودش انتخاب‌ها، ارتباطات، رفتار، افکار، و چینش‌های فکری، هوس‌ها و آرزوهایش را هماهنگ کند. دوست داشتن هیچ کدام از آن معشوق زمینی که در آیه 24 سوره توبه[9] گفته شده بد نیست. اتفاقاً پاسدار عشق زمینی، عشق آسمانی است.

اگر می‌خواهید عشق‌های زمینی‌تان خوب باشد، باید از بالا بیایید پایین. حتی اگر می‌خواهید این لذت‌های پایینی را بیشتر از کفار لذت ببرید، باید اول آن 3 تا بخش را راه بیاندازید(عشق به الله، اهل بیت و جهاد) .

یک مؤمن همیشه از نوشیدن چای، از خوردن یک خرما، کباب و از همه چیز، بیشتر از یک آدم فاسق لذت می‌برد.
اگر کسی می‌خواهد عشق‌های زمینی­ اش هم ماندگار شود باید از آسمان شروع کند.
نماز و عشقبازی با خدا، انسان را خودبه­ خود دوست داشتنی و محبوب می‌کند: « إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا

كسانى كه ایمان آورده و كارهاى شایسته كرده‏ اند به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‏‌دهد».

همان خدایی که ریاضیات را خلق کرده و می‌گوید دو دوتا می‌شود چهارتا. حالا می‌گوید، هر کس که اهل ایمان و عمل صالح شود، دوست داشتنی می‌شود. خدا برایش محبت و مودت در دل‌های دیگران قرار می‌دهد.

استاد محمد شجاعی