«آن هايي که در بستر تاريخِ انبياء نظر به ظهور مهدي(عج) دارند، -که محل ظهور همه ي اسماء الهي است- تاريخي ترين ملت ها خواهند بود و در همه ي تاريخ به سر مي برند. و اين تنها راهِ برون رفت از ظلمات آخرالزمان و نجات از گسستگي تاريخي فرهنگ مدرنيته است».

چنين انسان هايي نه تنها بيرون تاريخ نيستند بلکه تاريخ ساز مي باشند، اين ها اجازه نمي دهند فرهنگ مدرنيته طراحيِ تاريخِ ملل را به عهده بگيرد و بشريت را گرفتار بي تاريخي کند.
پيامبرانِ تاريخ هرکدام مظهر چند اسم از اسماء الهي مي باشند، و رسول خدا(ص) نيز حامل همه ي اسماء الهي اند، ولي همه و همه زمينه ي ظهور اسماء الهي را در بستر ظهور مهدي امت(عج) جستجو مي کنند و لذا همه ي ائمه(ع) افقشان؛ مهدي(عج) است، زيرا او مظهر ظهور همه ي اسماء الهي است.
همان طور که مريدِ بصير متوجه مرشد خود است، همه ي انبياء و اولياء متوجه ظهور مهدي(عج) هستند و از اين طريق در عين اين که با تمام وجود در مسير تاريخي خود در فعاليت بودند، نظر به حضرت بقية الله(عج) داشتند و از آن طريق خود را در حيات تاريخ نوراني جاي مي دهند.

منبع:بصیرت وانتظارفرج
استاد طاهرزاده