پازل زیبای اندیشه دینی

این صلوات زبانی است که با زبان می‌گوییم. اما می‌گوید: صلوات یعنی تسلیم پیامبر باشید که چه می‌گوید. کسی اطاعت از پیغمبر نکند، از خدا هم اطاعت نمی‌کند. همانگونه کسی که قرآن را گرامی دارد، خدا را هم گرامی می‌دارد. یعنی کسی که قرآن را گرامی ندارد، خدا را گرامی نداشته و این قرآن می‌گوید: « وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى/إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى
و از سر هوس سخن نمى‏‌گوید، این سخن بجز وحیى كه وحى مى‌شود نیست». نفس کشیدن پیامبر بوی وحی دارد. امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: اگر عبارتی را به شما عرض کردند که این سخن امام صادق یا باقر یا علی بن موسی الرضاست، همینطوری قبول نکنید. به قرآن ارائه کنید، ببینید با اصول و معارف قرآنی سازگار است یا نه». اگر نبود «تضربوه علی الجدار؛ بکوبیدش به دیوار». زیرا با معارف قرآنی تطبیق نمی‌کند. یعنی هم حرف پیغمبر و امام صادق و باقر و سایر معصومین (علیهم‌السلام) حرف قرآنی است. از جانب خودشان نمی گویند.

صلوات برای آدم مسئولیت می‌آورد. تنها نگویید که صلوات بر پیامبر و آلش. آدم باید تسلیم شان باشد در زمان معصومین اینطور بودند. شخصی آمد گفت: امام صادق این سیب را می‌بینید این را نصف کنید، بگویید نصفش حلال و نصفش حرام است، من قبول می‌کنم». چون شما همینطوری نمی‌گویید.

بله می‌شود سوال کرد. سوال کردن عیب ندارد. چرا شما این سخن را گفتید. مثلا یک سخن امام صادق دارند «أَحَبُّ إِخْوَانِی إِلَیَّ مَنْ أَهْدَی إِلَیَّ عُیُوبِی
دوست داشتنی ترین برادرم کسی است که عیب‌هایم را به من هدیه کند». حال ما بگوییم: شما معصومید، عیب ندارید. چرا اینگونه می‌گویید؟ امام صادق (علیه‌السلام) جواب می‌دهند: ممکن است من حرفی بزنم که توجیه‌اش برای شما مشخص نباشد، بیایید بپرسید. من هم به شما جواب می‌دهم. نکته بعد این که من که امام صادقم عار ندارم یک کسی بیاید به من بگوید چرا این کار را کردید. من توضیح می‌دهم. شما هم اینطور باشید.

استاد نیکنام