از برکات مهم پیامبر (صلی الله علیه و آله) «صلوات» است که آثار نیکوی فراوانی دارد. یکی از اولیا می فرمود: صلوات اسم اعظم است که انسان با آن همه کاری می تواند انجام دهد،اما ما خیلی عادی از کنار این گنجینه رد می شویم.

خیلی ها هستند که توفیق ندارند تا با این اسم اعظم یعنی صلوات، سر و کار داشته باشند. آنها در روز و شب و خواب و بیداری و جمعه و غیر جمعه، هیچ صلواتی به زبانشان نمی آید. آنها با صلوات سنخیتی ندارند. ولی یک عده آدم های عادی هستند، خانم خانه دار است، یک آدم عادی است، ولی با همین صلوات در روز قیامت محشور می شود. صلوات آن قدر برکت دارد که از ملاک های ارزشی قیامت است. خدا ابراهیم را برای کثرت صلوات فرستادنش دوست خود قرار داده و از شدت آن خلیل الله شد. اما ما از صلوات غافل شده ایم.

آدمهای خوب در برزخ، آرزو دارند برگردند تا صلوات بفرستند. ما عادت داریم خودرو و وسایل گرانقیمت می خریم، وسایلی که شاید به درد ما نخورد، ولی یک تسبیح نداریم. در روز باید همین طور صلوات بفرستیم تا شرور و بدی ها دفع شود و خیر و رحمت و برکت جلب شود. آدم باید دلتنگ پیامبر شود. از لذت های بهشت این است که بگویند 5 دقیقه راه رفتن پیامبر را نگاه کن. حرف زدن او را نگاه کن. با او حرف بزن و او را بغل کن و ببوس. ما نمی دانیم که حضرت چقدر دوست داشتنی است. همه خوبی ها و قشنگی های عالم در وجود اوست.

استاد محمد شجاعی/سایت منتظران منجی