حتماً قرآن بخوانيد ولي سعي كنيد قرآن را بفهميد، در روايت داريم: «اَلا! لاخَيْرَ فِي قَراءَةٍ لَيْسَ فِيها تَدَبُّر»
يعني هيچ خيري در خواندني كه در آن تدبّر نباشد، نيست. به جاي اين كه يك سوره را بخوانيد و نفهميد، يك آيه را بخوانيد و بفهميد. اين كه گفته اند، اگر قرآن بخوانيد اين قدر ثواب دارد، يادتان باشد مخاطبان امام(ع) در اين روايت، مردم عرب زبان بودند كه ديگر مشكل فهم قرآن را نداشتند، در حالي كه ما فارسي زبانيم و مشكل فهميدن قرآن داريم. پس ما بايد دو كار بكنيم، هم يك سوره را بخوانيم و هم آن را بفهميم. اين كه خوب وقت صرف كنيم تا كمي از قرآن را بفهميم چه اشكالي دارد؟

از اول ماه رمضان تا آخر ماه رمضان يك سوره را خوب بفهميد و بخوانيد، اين ثوابش حتمي است، اما در اين كه يك دور قرآن را ختم كنيد در حالي كه مي توانيد بفهميد ولي نفهميد بايد احتياط كرد. بايد به مردم معمولي بگوييم حتي ظاهر قرآن را بخوانيد، يادتان باشد بالاخره خواندن قرآن ثواب دارد، نگاه كردن روي خط قرآن هم ثواب دارد. منتها بي سواد بايد روي خط قرآن نگاه كند ، اما شما چي؟
شما در موضع تحصيل كرده و طلبه ايد. شما بايد وظيفة ديگري را بر خودتان حمل كنيد، شما بايد قرآن را بفهميد، شما مي توانيد بفهميد، پس بايد بفهميد، ولي به هرحال خواندن قرآن به هر صورتش ثواب دارد و اجر مي بريد.
نكتة ديگري كه لازم مي بينم متذكر شوم، اين كه در اثر روزه آنچنان درخواست هاي انسان متعالي مي شود كه خواست خود را با خواست انسان هاي متعالي يعني با امامان تا حدّي، يكي مي يابيد. اين دعاها، راز و نياز امامان است با خداي خودشان، ما هم در خود احساس مي كنيم كه دلمان مي خواهد اين دعاها را بخوانيم، چون مي بينيم بهتر از اين نمي شود با خدا سخن گفت. دعاهاي اين ماه با تزكيه و استمرار، زبان حال و فرياد جان شما مي شود، و به مقام اتصال به حق مي رسيد «إن شاء الله» و اسماء و صفات حق نُقل و نبات قلب شما مي گردد.
گفت:
درِ لقمه چوبستي، زِ هر حيله برستي

وگـر حرص بنالــد بگيريم كَـــري ها

خيلي خوب گفته است، حرص مي گويد آخر گرسنه ام، ما نمي شنويم و محلش نمي گذاريم، «وگر حرص بنالد، بگيريم كَري ها». ديده ايد وقتي با كسي حرف مي زنيد، هرچه فرزندتان مي گويد بابا، بابا، و مزاحم حرف زدن شما مي شود محلش نمي گذاريد؟ حالا مي خواهيد در ماه رمضان با چه كسي حرف بزنيد؟ با خدا، هر چقدر حرص مي گويد: آي! من هم هستم، مي گوييم نيستي، «وگر حرص بنالد بگيريم كَري ها». در رابطه با خدا و از طريق روزه اين گونه بايد بشويم.

برشی از کتاب روزه دریچه ای به عالم معنا