?باید طوری دین داری کرد که این نور الهی در قلب و جان ما تجلی کند و راه تجلی این نور رفع حجابی است که بین ما و پروردگار هست و اگر فعالیت‌های فرهنگی و عبادی ما به قصد رفع این حجاب بود، این حجاب رفع می‌شود ولی اگر مقصد چیز دیگری بود مسلم به چنین نوری دست نمی یابیم.

? وقتی یک جوان بعد از دینداریِ معمولی چیزی به دست نیاورد، تبدیل به یک انسان معترض می‌شود، انسان معترض انسانی است که اصلاً کاری ندارد که شما چه می‌گویید، آیا حرف شما منطقی است یا نه، همین که می‌بیند به وضعیت مطلوبی نرسیده است، به همه آن حرف‌ها پشت پا می‌زند.

? تا حالا به این امید نماز می‌خواند، کتاب می‌خواند و به جلسات مذهبی می‌رفت که قلب و جان او، راهی به سوی عالم نور پیدا کند. حال اگر این قلب بعد از مدتی تغییر می‌کرد و حقایقی برایش روشن می‌شد، دین داری را با جدیت بیشتر ادامه می‌داد و آرام آرام نماز خواندنش عمیق تر می‌گشت.

? اصلاً قلبش به او اجازه نمی داد آن راه را ترک کند، چون از آن بهره‌ها برده و راه ارتباط با عالم غیب را پیدا کرده است و می‌داند
که باید عبادتش و کلیه فعالیت‌های فرهنگی اش برای رفع حجابی باشد که بین او و خدا هست و تلاش می‌کند هر چه بیشتر این حجاب را نازک و ضعیف کند.

برشی از کتاب آنگاه که فعالیت فرهنگی پوچ میشود
#استادطاهرزاده