امیر المؤمنین (علیه السلام ) می فرمایند :"مداومه الذکر خلصان الاولیاء ” . ذکر مداوم رفیق خاص دوستان خداست .

انسان ها در طول زندگی شان در کمالات حسی ، وهمی و خیالی دوستانی دارند که زندگی بدون آنها برایشان غیر ممکن است. کمالات حسی مثل داشتن خانه و اتومبیل و گوشی موبایل و … .کمالات وهمی و خیالی مثل دانشگاه رفتن فرزندانمان به هر قیمت و داشتن پست و مقام و محبوبیت و … که اگر این کمالات که همان دوستان ویژه ایشان هستند را از ایشان جدا کنند مثل این است که فلسفه ی زندگی شان را گرفته اند. اما دوست ویژه ی انسان های خوب، خدا است. تمام عشق و شرافت یک انسان خوب به این است که می تواند یاد خدا را بگوید.

حضرت رسول (صلوات الله علیه ) فرمودند : اشراف امت من دو گروه هستند : 1- حاملان قرآن (کسانی که کلام الله در سینه شان محفوظ است) 2- اصحاب الیل (کسانی که به عشق خدا شب ها را بیدار ند و عبادت می کنند )

هر انسانی معشوق هایی دارد که از نوع، حسی یا عقلی یا فوق عقلی، هر کدام که باشد حاضر است برایش ساعت ها وقت بگذارد و از هر چیزی می گذرد تا در کنار او باشد. لذا از آنجا که معشوق فوق عقلی انسان خداست، انسانی که عاشق خداست، دوست دارد شب ها را برای گفتگو با خدا بیدار بماند. خداوند تبارک و تعالی هم می فرمایند: دروغ می گوید کسی که فکر می کند من را دوست دارد ولی وقتی شب فرا می رسد از آن برای خلوت با من استفاده نمی کند.

اینها به قیمت آدم ها مربوط می شود. رفیق و معشوق هر کس بر اساس قیمتش مشخص می شود. باید دید هوس انسان چه قدر است، بعد برایش قیمت گذاشت. گاهی فرد آنقدر هوس باز است که هوس خدا را می کند. حمله القرآن می شود. جزء اشراف می شود.

فردی به پیامبر (صلوات الله علیه ) گفت : می خواهم خاص ترین بنده نزد خدا باشم . پیامبر رحمت فرمودند : اگر می خواهی خاص ترین و ویژه ترین بنده نزد خدا باشی، خدا را بیشتر یاد کن.

استاد محمد شجاعی/بحث یاد خدا