۱-جلوگیری از ایجاد زمینه ها و ریشه های اختلاف
۲-ایجاد وحدت و دوستی بین یکدیگر
۳-عدم سوء ظن به یکدیگر
پیامبر(ص) می فرماید: از مراء و بحث دوری کنید، حتّی اگر حق با شماست. زیرا مراء موجب محرومیت از شفاعت معصومین می گردد. بحث و جدل اساساً زشت و نامبارک است، و پیروزی در آن نیز به همان میزان منفور می باشد.
امام علی (ع) میفرمایند: «نصف العاقل الاحتمال و نصفه تغافل-نصف شخصیت عاقل، تحمل و نصف دیگرش به غفلت و نادانی زدن است.»
شخص عاقل، چون گرایش به جهنم ندارد وارد بحث نمی شود. فراموش نکنیم با کسی که در موقعیت حرف شنوی نیست، نباید بحث کرد . چرا که گاهی فقر فرهنگی، و گاهی وجود فاصله فکری، مانع درک صحبت های طرفین می شود.
حضرت میفرمایند: «رب الکلام جوابه سکوت-چه بسیار کلامی که جواب آن سکوت است». چرا که در هنگام عصبانیّت، فرد نمی تواند عدالت را رعایت کند و این خود فتنه ساز است.
اانسان عاقل به خاطرشناخت ارزش روحش، خود را متوجه محدودیت های دنیا نمیکند، زیرا در اینصورت بی نهایت را از دست می دهد.
برای افزایش تحمّل و یافتن روحیّهً تغافل باید ماهیّت دنیا و بی ارزش بودن آن را بشناسیم. ارزش های خود را حفظ کنیم و چیزهایی را محترم بدانیم که خدا بر آنها ارزش می نهد. جایگاه هایی را که خدا مشخص نموده رعایت کنیم.
تطابق یا تفاهم
روح زوجین از منابع مختلف تغذیه می شود، لذا نباید به دنبال تطابق کامل بود. به جای تطابق، تفاهم لازم است. طلب تطابق، یعنی خود محوری که باعث از بین رفتن آرامش و ایجاد جهنم است.
نکته آخر
یاد بگیریم که از یکدیگر عیب جویی نکنیم و به جای دیدن امور منفی، زیبایی های هم را ببینیم.
برای دنیا عصبانی نشویم، چون همسر ما یک انسان با ارزشهای انسانی است. لازمه آن پر کردن دل از معنویت و یاد خداست. اگر معنویت نباشد انسان به پوچی می رسد.هر قدر معنویت، اخلاق و عشق ورزی بیشتر باشد اختلاف کمتر است.

ادامه در پست بعدی……